شوری یکی از فاکتورهای اصلی محدود کننده رشد گیاهان و تولید محصولات زراعی می باشد. یکی از مهم-ترین آسیب هایی که در شرایط شوری به گیاه وارد می شود در اثر القای تنش اکسیداتیو می باشد. مقدار گونه-های فعال اکسیژن (ros) توسط فعالیت آنزیم های جاروب کننده و عوامل غیر آنزیمی نظیر پرولین و پلی آمین ها کنترل می شود. هم پرولین و هم پلی آمین ها از پیشساز مشترک اورنیتین تولید می شوند. در تحقیق حاضر، تاثیر دو انانتیومر مختلف l و d اورنیتین بر روی مقاومت سلول های جداکشت توتون نسبت به تنش شوری مورد بررسی قرار گرفت. سلول های 6 روزه توتون با 50 میلی مولار nacl در حضور یا عدم حضور 5/0 میلی مولار l و d اورنیتین تیمار داده شدند. هرچند شوری توانست فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدان نظیر کاتالاز، پراکسیداز و سوپراکسیددسموتاز را افزایش دهد ولی این مقدار افزایش برای کاهش سطح h2o2 کافی نبود. l اورنیتین همراه یا بدون شوری موجب افزایش فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدان و در نتیجه کاهش سطح h2o2 گردید. اما مقدار mda همچنان به طور معنی داری بیشتر از سطح گروه شاهد در سلول های توتون باقی ماند. نتایج حاصل از این آزمایش نشان داد که تیمار 5/0 میلی مولار l اورنیتین نمی تواند موجب افزایش مقاومت سلول های توتون نسبت به شوری شود. اما d اورنیتین 5/0 میلی مولار به تنهایی نه تنها اثر بدی بر روی رشد ، زنده مانایی و پراکسیداسیون لیپیدهای غشایی نداشت بلکه موجب افزایش فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدان، بیوسنتز پرولین و پوترسین و توانایی رشد سلول های توتون تحت تنش شوری گردید. نتایج تحقیق حاضر در استفاده از دو انانتیومر اورنیتین پیشنهاد می کند که انانتیومر d به عنوان انانتیومر غیر طبیعی در مقاومت سلول های توتون نسبت به تنش شوری نقش دارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

مطالعه جنین زایی سوماتیک گیاه شیرین بیان (glycyrrhiza glabra) و آنالیز تنوع رشد و ترکیبات بیوشیمیایی در کالوس تحت اثرات ترکیبات فنلی و اسیدجیبرلیک . کالوس شیرین بیان از لپه و هیپوکوتیل کشت شده روی محیط ms حاوی ویتامین های گمبورگ تولید گردید. ریزا زیادی در شرایط هورمونی انجام شد. جنین کروی از دمبرگ کشت شده روی محیط گمبورگ تولید شد. شوک اکسین (25 میلی گرم در لیتر به مدت 5/5 ساعت ) تولید جنین کروی را در اولین مرحله از جنین زایی سوماتیک تحریک نمود. اضافه کردن تیمارهای اسید سالیسیلیک ، اسید کافئیک کومارین و اسید جیبرلیک در غلظتهای مختلف (0/5، 5، 25 و 100 میکرومولار) به بافت گیاه شیرین بیان اثرات قابل توجهی بر رشد کالوس و تولید متابولیتهای ثانویه و پروتئینها داشت . در برخی از تراکمهای تیماریهای اسید سالیسیلیک ، کومارین، اسید کافئیک افزایش ترکیبات فنلی کل مشاهده گردید. تیمار با اسید سالیسیلیک و اسید کافئیک در برخی از تراکم ها سطح آنتوسیانین را افزایش و تیمار با کومارین تجمع آنتوسیانین را کاهش داد. تیمار با اسید سالیسیلیک و اسید کافئیک (در تراکم های 5 و 100 میکرومولار) و اسید جیبرلیک (در تراکم های 25 و 100 میکرومولار) رشد کالوس را افزایش و تیمار با کومارین (در تراکم های 5 و 0/5 میکرومولار) باعث کاهش در رشد کالوس گردید. تمام تیمارها (اسید سالیسیلیک ، اسید کافئیک ، کومارین و اسید جیبرلیک ) در تراکم های مختلف سنتز پروتئین ها را افزایش دادند.

با توجه به اثرات اسید سالیسیلیک در القا پاسخهای مقاومت و تاثیر مانیتول به عنوان محافظت کننده گیاهان در برابرآسیب اکسیداتیو که بوسیله استرسها ایجاد می گردد، دو سری آزمایش با کالوسهای حاصل از لپه ها (کلون طبیعی) و کالهائی که به مدت 24 ساعت تحت تاثیر تیمار با کلچی سین 0.1% قرار داشتند انجام گرفت (کلون موتان).رشد بافت (وزن تر و وزن خشک) میزان قندهای محلول و فعالیت آنزیم پراکسیداز بصورت کمی و کیفی مورد بررسی قرار گرفت. در سری اول آزمایش ها از پنج غلظت ‏‎ m)sa‎‏200، 50، 10، 1، 0) و دو غلظت مانیتول ‏‎g/l)‎‏ 30، 0) استفاده شد و تاثیر آنها بر کلون طبیعی مورد آزمون قرار گرفت. وزن تر بافتها اختلاف معنی داری نشان نداد اما حضور مانیتول و غلظت های بالای ‏‎sa‎‏ وزن خشک را افزایش داد. مانیتول میزان قند های محلول را کاهش می دهد اما افزایش تدریجی غلظت ‏‎sa‎‏ میزان قندهای محلول را افزایش داد. به علاوه افزایش غلظت ‏‎sa‎‏ فعالیت پراکسید از را بصورت کمی و کیفی افزایش میدهد. اما ایزوزیم جدید در هیچیک از تیمارها آشکار نشد. وزن تر افزایش قندهای محلول و فعالیت پراکسیداز و افزایش ‏‎sa‎‏ اندوژن در کلون موتان نسبت به کلون طبیعی مشاهده می شود. احتمالا مقاومت کالهای کلون موتان در برابر استرسهای محیطی بیشتر است.کپسوله کردن کالهای کلون طبیعی در شرایط انجماد با استفاده از ‏‎sa (200 m)‎‏ به عنوان محافظت کننده، نتیجه مثبتی در بر نداشت و هیچیک از کپسول های چای بعد از انجماد رشد نکردند.