هدف این پایان نامه بررسی برخی از روش های مکان یابی موجود، توسعه و تبدیل آنها به یک روش جامع (روشی که از هر دو داده ی fdoa ,tdoa استفاده نموده و تخمینی از موقعیت و سرعت منبع سیگنال بدست دهد. همچنین خطای مکان، و سرعت سنسورها را در نظر گرفته و حتی الامکان ، مکان و سرعت دقیق سنسورها را نیز بدست آورد) می باشد و همچنین ارائه روش هایی نوین که از داده های aoa استفاده می کنند می باشد. روش ارائه شده به طور میانگین نسبت به روش های پیشین در یک ناحیه تحت پوشش، عملکرد مطلوب تری دارد. در ادامه با استفاده از داده های توان دریافت شده توسط ایستگاه ها روش جدیدی جهت مکان-یابی ارائه گردیده و عملکرد آن در مقایسه با حالتی که فقط از داده های aoa استفاده می شود برتری دارد. به دلیل اینکه استفاده مشترک از اندازه گیری های متفاوت باعث بهبود عملکرد سیستم مکان یابی می گردد لذا در ادامه با استفاده توام از اطلاعات tdoaو aoa روشی جهت مکان یابی ارائه شده و عملکرد آن با حالتی که این داده ها به تنهایی مورد استفاده قرار می گیرند مقایسه شده است. همچنین مبحث آرایش ایستگاه های گیرنده(سنسورها) با توجه به رویه های خطا و حصول به کمترین خطای مکان یابی بررسی شده است.