نام پژوهشگر: سارا ارسطو

مقایسه آزمایشگاهی ریزنشت نانوکامپوزیت های سیال و مواد معمول مورد استفاده در درمان پیت و فیشور سیلانت
پایان نامه وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی - دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی مشهد - دانشکده دندانپزشکی 1393
  سارا ارسطو   عباس مکارم

مقدمه: در حیطه دندانپزشکی کودکان روش های پیشگیری از پوسیدگی از جمله پیت و فیشور سیلانت از اهمیت بالایی برخوردار است. یک عامل مهم در تعیین قابلیت سیل کنندگی ایده آل پیت و فیشور ها نوع ماده انتخاب شده است. ویژگی های یک ماده ی سیل کننده ی ایده آل، شامل زیست سازگاری، گیر و مقاومت در برابر سایش است. طیف وسیعی از مواد دردرمان سیلانت کاربرد دارند، اما شایع ترین ماده ی مورد استفاده جهت این امر سیلانت های رزینی می باشد. جدیدترین نوآوری ها در زمینه ی رزین کامپوزیت ها، مربوط به استفاده از نانوتکنولوژی می باشد. نانومتریال هایی که جدیداً در دسترس هستند، مانند نانوفیلرها و نانوهیبریدها، سبب بهبود خواص کامپوزیت ها شده اند. افزودن ذرات نانو به کامپوزیت ها، منجر به ایجاد مواد سیالی شده که هم ویژگی های مکانیکی و هم سیالیت بهتری نسبت به مواد قبلی دارند. سیلانت ها و کامپوزیت های سیال نانوفیل نیز درهمین راستا معرفی شده اند. هدف: هدف از این مطالعه مقایسه ریزنشت نانوکامپوزیت های سیال و مواد معمول مورد استفاده در درمان پیت و فیشور سیلانت بوده است. مواد و روش ها: در این مطالعه آزمایشگاهی از 185 دندان مولر سوم سالم فک پایین کشیده شده و عاری از پوسیدگی استفاده شد. در این پژوهش ریزنشت کامپوزیت های سیال نانوفیل، کامپوزیت های سیال، فیشور سیلانت نانوفیل، فیشور سیلانت فیلردار، و فیشور سیلانت بدون فیلر مورد مطالعه قرار گرفتند. دندانها بطور تصادفی در پنج گروه 36 تایی بر طبق ماده استفاده شده جهت سیل کردن شیار ها تقسیم شدند. قبل از قراردهی سیلانت، دندان ها توتال اچ شده و باندینگ مورداستفاده قرار گرفت. تمامی نمونه ها تحت 1000 دور ترموسایکلینگ بین 5 و 55 درجه سانتیگراد قرار گرفتند. جهت ارزیابی ریزنشت نمونه ها در فوشین 2% مغروق شده، باکولینگوالی برش خورده و توسط استریومیکروسکوپ امتیازدهی شدند. از روش نفوذ رنگ برای ارزیابی ریزنشت و از میکروسکوپ الکترونی (sem) برای بررسی سطح تماس سیلانت-دندان استفاده شد. داده ها با استفاده از نرم افزار آماری 5/11 spss آنالیز شده، و از آزمون های غیر پارامتریک کروسکال- والیس (05/0 p<) و من- ویتنی (005/0 p<) برای مقایسه گروه ها استفاده شد. یافته ها: کامپوزیت سیال نانوفیل و فیشور سیلانت بدون فیلر بترتیب کمترین و بیشترین میزان ریزنشت را نشان دادند. تفاوت آماری بارزی بین دو ماده کامپوزیت سیال بررسی شده وجود نداشت (317/0 p=). سیلانت فیلر دار به طور بارزی ریزنشت کمتری در مقایسه با سیلانت بدون فیلر داشت (001/0 p<). نتیجه گیری: با توجه به اطلاعات حاصل از ریزنشت استفاده از کامپوزیت سیال نانوفیل جهت سیل کردن شیار های سطح اکلوزال که بصورت مکانیکی آماده سازی شده بودند در مقایسه با سیلانت های بدون فیلر موثرتر می باشد.