پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش واسطه ای سبکهای حل تعارض در رابطه بین رضایت جنسی و تحریف های شناختی بین فردی با تعهدزناشویی صورت گرفت. پژوهش حاضر، اکتشافی از نوع طرح های همبستگی است. جامعه پژوهش شامل تمامی کارکنان متأهل بیمارستان فارابی تهران در سال 1392 (517 نفر) بود که تعداد 232 نفر از آنها بر اساس فرمول برآورد حجم نمونه، بصورت نمونه گیری تصادفی انتخاب گردیدند. برای گردآوری داده ها از پرسشنامه های تعهدزناشویی (mcq)، تحریف های شناختی بین فردی (icds)، رضایت جنسی و سبکهای حل تعارض رحیم استفاده گردید. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزارهای spss و amos و به روش تحلیل رگرسیون و تحلیل مسیر انجام گرفت. نتایج نشان داد که متغیرهای سبکهای حل تعارض (سازنده و غیرسازنده)، تحریف های شناختی بین فردی و رضایت جنسی با تعهدزناشویی همبستگی معنادار دارند (05/0>p)، سبک های حل تعارض (سازنده و غیرسازنده) توانایی پیش بینی تعهد زناشویی را دارند و نهایتاً اینکه مدل مفروض با متغیرهای مستقل رضایت جنسی و تحریف های شناختی بین فردی در رابطه با تعهد زناشویی تأیید گردید. همچنین اثر کل تمامی متغیرها بر تعهدزناشویی معنادار می باشد (01/0>p). در یک نتیجه گیری کلی می توان بیان کرد؛ با اصلاح تحریف های شناختی زوج ها و ارتقای سطح رضایت جنسی و آموزش سبکهای مناسب حل تعارض به آنها، می توان علاوه بر کمک به حل تعارضاتشان، به طور غیر مستقیم باعث افزایش تعهد زناشویی آنها نیز شد.