در یک نظام بازاریابی کارا، قیمت می تواند به نحوه موثر عمل کرده و انتقال اطلاعات از مصرف کنندگان به تولیدکنندگان را به خوبی انجام داده و انگیزه لازم در جهت افزایش تولید را ارائه دهد. بازار محصولات کشاورزی نوعی بازار است که تولیدکنندگان و مصرف کنندگان با یکدیگر ارتباط مستقیم نداشته و در مکان های مختلف به طور مستقل قرار دارند. این توزیع مکانی تولیدکنندگان و مصرف کنندگان موجب اختلاف قیمت محصول در نقاط مختلف می شود. هدف از انجام این تحقیق بررسی وجود قانون قیمت واحد (lop) در بازار مرکبات ایران، شامل 10 استان و سه محصول پرتقال، نارنگی و لیموشیرین بوده است. برای این منظور از لگاریتم شاخص قیمت ماهانه در یک دوره 23 ساله (92-????) استفاده شد. برای تخمین میزان پیوستگی از روش همجمعی یوهانسن در الگوی تصحیح خطای برداری (vecm) و نرم افزار eviews بهره گرفته شد. طبق نتایج نشان داد بازار پرتقال، نارنگی و لیموشیرین ایران در بلندمدت دارای پیوستگی کامل ولی فرض وجود قانون قیمت واحد در سطح یک درصد در همه بازارها رد شده است. هیچ یک از استان ها در مورد قیمت محصول پرتقال و نارنگی تعیین کننده قیمت نمی باشند. ولی در مورد محصول لیموشیرین استان مازندران نسبت به دیگر استان ها برونزای ضعیف می باشد. با توجه به نتایج به دست آمده پیشنهاد می شود که در صورت تمایل دولت به اعمال سیاست های قیمتی، سیاست های کوتاه مدت در تمامی استان ها و سیاست-های بلندمدت در یک استان اعمال گردد.