نانوذرات نقره که یکی از پرمصرف ترین نانو مواد مورد استفاده در صنعت و پزشکی می باشند، ممکن است در هوا پراکنده شده و پس از ورود به بینی از مخاط، ریه ها و یا از طریق اعصاب بویایی، جذب و به مغز انتقال یافته و بر رفتار اثر بگذارند. لذا هدف از این مطالعه بررسی اثرات تجویز داخل بینی نانو ذرات نقره بر حافظه فضایی و رفتارهای شبه اضطرابی موش صحرایی در پی تجویز داخل بینی آن بود. به ترتیب 3 و 15mg/kg نانوذرات نقره و mg/kg 6/4 استات نقره یک روز در میان به صورت داخل بینی ای به موش-های صحرایی نژاد ویستار در گروه های np3، np15 و agac داده شد و از روز 14 پس از شروع تیمارها حافظه فضایی آنها با ماز آبی موریس و رفتارهای شبه اضطرابی با ماز بعلاوه مرتفع مورد سنجش قرار گرفت. سرعت شنا در مرحله آموزش ماز آبی موریس در گروه های np15 و agac افزایش یافت. همچنین درصد مسافت طی شده و مدت زمان سپری شده در ربع هدف در این گروه ها در مرحله آزمون کاهش یافت که نشان دهنده نقص حافظه در این دو گروه بود. در ماز بعلاوه مرتفع درصد زمان حضور در بازوهای باز و تعداد ورودها به هر دو بازو در گروه های دریافت کننده نانوذرات نقره و یون نقره کاهش یافت که به ترتیب نشان دهنده افزایش اضطراب و کاهش فعالیت حرکتی در این گروه ها بود. بنابراین تجویز داخل بینی نانودرات نقره به صورت وابسته به دوز باعث اختلال حافظه شد. هرچند مقدار یون نقره موجود در agac با مقدار نقره دریافت شده در گروه np3 برابر بود ولی اثرات سمی نانوذرات نقره کمتر از یون نقره بود.