چکیده تمام نما: در دهه های اخیر با ظهور روان شناسی مثبت گرا، تحقیقات حوزه روان شناسی نیز دچار تغییر و تحول گشته است. از سویی بر همگان واضح است که انسان موجودی اجتماعی است که در قالب برقراری ارتباط با دیگران به زندگی خود معنا و مفهوم می بخشد. در میان این روابط، رابطه زناشویی مهمترین و اساسی ترین رابطه توصیف شده است چرا که فراهم آورنده ساختاری اولیه برای بنا نهادن رابطه خانوادگی و تربیت نسل آینده است. در میانه این رابطه نیز وظیفه سنگین حمایت عاطفی و عمده پرورش جسمی و روحی فرزند بر دوش مادر خانواده بوده که در نقش همسری خود، همچنین تکلیف سالم سازی فضای دورنی خانه و خانواده را بر عهده دارد. با توجه به مسایل یاد شده، محقق در پژوهش حاضر به دنبال یافتن این سوال بوده است که آیا آموزش مهارت های ارتباط زناشویی (بر اساس مدل استرنبرگ)، بر افزایش رضایت از زندگی و امید زنان متاهل جوان شهر تهران تاثیر گذار هست یا خیر. بدین منظور، از جامعه آماری تحقیق با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس، از مجموع ??? پرسشنامه، ?? نفر با داشتن ملاک های ورود (پایین ترین نمره های رضایت زناشویی) به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل جا گرفتند. به هر دو گروه پرسشنامه های امید اشنایدر، رضایت از زندگی دینر، و رضایت زناشویی انریچ داده شد. سپس برای گروه آزمایش ? جلسه آموزش مهارت های ارتباط زناشویی ( بر اساس مدل استرنبرگ) اجرا گردیده و در پایان مجددا پرسشنامه های امید، رضایت از زندگی و رضایت زناشویی توسط دو گروه تکمیل شدند. به منظور بررسی حفظ تاثیر جلسات آموزشی، پس از یک ماه و نیم نیز از هر دو گروه مجددا پرسشنامه های امید، رضایت از زندگی، و رضایت زناشویی را پاسخ دادند. نتیجه: تحلیل کوواریانس روی داده ها با استفاده از نرم افزار spss18 انجام شد. نتایج نشان داد آموزش مهارت های ارتباط زناشویی (بر اساس مدل استرنبرگ) بر افزایش امید و افزایش رضایت از زندگی زنان تاثیر معناداری داشته است( ??/?>p). همچنین میان رضایت از زندگی و امید(???/?=r)، امید و رضایت زناشویی (???/?=r)، و رضایت از زندگی و رضایت زناشویی (???/?=r) روابط مثبت معناداری برقرار بود. در راستای پیشنهادهای پژوهشی: پیشنهاد می گردد پژوهش مشابهی، با در نظر گرفتن نقش هر دو زوج در رابطه زناشویی? هر دو نفر را همزمان در مطالعه وارد نماید؛ همچنین پیشنهاد می گردد پژوهش روی گروهی از جمعیت عادی اجرا گردد. در راستای پیشنهادهای کاربردی و در نظر گرفتن نتایج پژوهش حاضر، پیشنهاد می شود در آموزش های مهارتی برای بهبود بهزیستی روان زنان متاهل که در کارگاه ها ارائه می گردد، آموزش بر اساس مدل استرنبرگ نیز در نظر گرفته شود.