پژوهش حاضر به منظور بررسی رابطه ی بین خرده استرس های روزانه با سلامت روانی با میانجی گری افکاربدگمانانه ( خصمانه ) بین کارکنان دانشگاه شهید چمران اهواز انجام گرفت . فرض اساسی این پژوهش آن است که افزایش خرده استرس های روزانه با میانجی گری افکاربدگمانانه ( خصمانه ) باعث کاهش سلامت روانی درکارکنان دانشگاه شهید چمران اهواز می شود. نمونه ی مورد پژوهش متشکل از 200 نفر از کارکنان دانشگاه شهید چمران (100 مرد و 100 زن ) بود. آزمودنی ها در محدوده ی سنی 57-20 سال قرار داشتند . ابزارهای گردآوری اطلاعات در این پژوهش عبارت بودند از :1- مقیاس خرده استرس های روزانه ، که در دو بعد فراوانی و ناخشنودی ، خرده استرس های روزانه ی افر اد را می سنجید.2- مقیاس سلامت روان scl25 و3- مقیاس تجدید نظرشده ی افکاربدگمانانه (خصمانه ). دراین پژوهش ، روش تحقیق توصیفی همبستگی است . همچنین روش های آماری مورد استفاده ، تحلیل مسیر وضریب همبستگی پیرسون وبااستفاده از نرم افزار لیزرل وspss می باشد. دراین پژوهش یافته ها نشان دادند که درفرضیه های 1و2 : بین خرده استرس های روزانه ( در دو بعد فراوانی وناخوشایندی ) با سلامت روانی ، رابطه ی منفی معنی داری وجود دارد وفرضیه های 1 و2 تأیید می شوند. همچنین درفرضیه های3و4 : بین خرده استرس های روزانه ( دردوبعد فراوانی وناخوشایندی ) باشدت افکاربدگمانانه (خصمانه ) ، رابطه ی مثبت معنی داری وجود دارد وفرضیه های 3و4 تأیید می شوندودرنهایت فرضیه های 5و6 بین فراوانی ومیزان ناخشنودی خرده استرس های روزانه با سلامت روانی بامیانجیگری افکاربدگمانانه ( خصمانه ) ، رابطه منفی و معنی داراست .یعنی در این پژوهش تمامی 6 فرضیه با توجه به داده ها ومحاسبات آماری انجام شده مورد تأیید قرار گرفتند.