امروزه جامعه شناسان با رویکردی نوین، رفتارهای انحرافی مانند ارتکاب جرم را کشمکشی بین فرد و جامعه قلمداد می کنند. ارتکاب جرم به عنوان یک مسئله اجتماعی تأثیرات نامطلوبی بر روی جامعه بر جای می گذارد. پژوهش حاضر زمینه ها و تجربه های تکرار جرم در بین زندانیان زندان شیراز را بررسی می کند. در این راستا محقق با بهره گیری از نظریه های مربوط به ارتکاب جرم و تکرار آن به بررسی این موضوع می-پردازد. برای مطالع? زندانیان در این تحقیق از روش مصاحبه نیمه ساختاری استفاده شده است. نتایج تحقیق که در اواخر سال 1392 و اوایل سال 1393 از حدود 30 نفر از زندانیان زندان شیراز صورت گرفته، حاکی از آن است که اثر فقر، رسیدن به موقعیت اجتماعی بهتر، محدودیت های درآمدی و پیشین? قبلی جرم را بر روی ارتکاب جرم و تکرار آن نمی توان رد کرد. همچنین سطح تحصیلات بر ارتکاب جرم تأثیر زیادی دارد، به گونه ای که هر چقدر تحصیلات افراد بالا می رود، میزان ارتکاب جرم آن افراد کاهش می-یابد. از عوامل دیگر تأثیرگذار بر ارتکاب جرم و تکرار آن، تعلق خاطر نسبت به خانواده و دوستان، مقایس? خود با دیگران و پایین شهری بودن است. با این اوصاف در شرایط کنونی که نابرابری در حد طاقت فرسایی بر جامعه ما حاکم است، ارتکاب جرم و تکرار آن دور از انتظار نیست. بی شک در صورت کاهش نابرابری و اصلاح ساختارهای متناقض اجتماعی و اقتصادی و نابسامانی های حاصل از آن انتظار می رود ارتکاب مجدد جرم نیز کاهش یابد.