یادگیری واژگان برای زبان آموزانی که به یادگیری زبان دوم می پردازند، اغلب چالش برانگیز بوده است. در نتیجه بررسی تاثیر تمرینات و فنون مختلف بر یادگیری لغت از اهمیت بالایی برخوردار است. از سوی دیگر، در سال های اخیر به نقش تفاوت های فردی و شخصیت در یادگیری زبان توجه بیشتری معطوف شده است. هدف این تحقیق بررسی تاثیر دو نوع روش یادگیری تصادفی و ارادی و نیز تاثیر تیپ های شخصیتی بر یادگیری واژگان زبان آموزان می باشد. بدین منظور 69 زبان آموز، از طریق یک آزمون تسلط به زبان انگلیسی انتخاب گردیدند. زبان آموزان یک هفته پس از انجام یک تست واژگان 25 آیتمی، به دو گروه تقسیم شدند. هر دو گروه باید به مطالعه سه متن به همراه معانی لغات می پرداختند، ولی فقط گروه ارادی اطلاع داشتند که از آن ها آزمون واژگان گرفته خواهد شد. برای گروه ارادی، تمرینات واژگان برای آنها فراهم گردیده بود. از طرفی دیگر، گروه تصادفی از آزمون واژگان اطلاعی نداشتند و ملزم بودند به تعدادی سوال مفهومی در مورد متن پاسخ دهند. این تحقیق در سه جلسه انجام گردید و در جلسه سوم پس آزمون و آزمون شخصیت مایرز-بریگز به زبان آموزان ارائه شد. نتایج آماری نشان داد که تفاوت چشمگیری بین دو گروه وجود داشت و گروه ارادی عملکرد بهتری نسبت به گروه تصادفی داشتند. تنها بعد شخصیت که طبق نتایج در یادگیری لغت تاثیر داشت، بعد برونگرایی/درون گرایی بود. می توان گفت تصمیم به یادگیری می تواند زبان آموزان را به توجه به معانی لغات تشویق نماید که منجر به یادآوری بهتر آن ها خواهد شد. همچنین، درون گرایان از تمرکز و توانایی حل مساله بالاتری بهره می برند. یافته های این تحقیق می تواند به معلمان و طراحان دوره های آموزشی کمک نماید به درک بهتری از فنون مختلف یادگیری واژگان دست یابند. به علاوه درک تفاوت های فردی زبان آموزان می تواند به معلمان در تطبیق کلاس های خود و انتخاب مواد آموزشی مناسب کمک نماید.