امنیت هستی شناختی منازعات و مناقشات پایدار در روابط بین الملل را تحلیل می کند. منازعات و مناقشاتی که ممکن است منافع فیزیکی و رئالیستی کشورها را به خطر اندازد اما امنیت هویتی آنها را از طریق حفظ شرافت فردی و ملی، نگاه غرورآمیز به مسائل داخلی و بین المللی و پرهیز از شرم تضمین کند. مناقشه ی هسته ای ایران در چارچوب تئوری امنیت هستی شناختی مبتنی بر مولفه های اسلام گرایی، ایران گرایی، فرهنگ پیشرفت و ژئوپلتیک ایران که روایت بیوگرافیک جمهوری اسلامی را شکل می دهند استمرار یافته است. رفتار دیپلماسی هسته ای بر مبنای این روایت بیوگرافیک، اقدامی در جهت پرهیز از شرم تلقی می شود. در استمرار مناقشه ی هسته ای نظام اعتماد پایه ی متصلب جمهوری اسلامی- حفظ هویت و روالهای جاری- تأثیرگذار است. این بی اعتمادی ایران نسبت به ایالات متحده در مناقشه ی هسته ای، ریشه در اقدامات براندازانه و استراتژی تغییر رژیم ایران دارد. اطمینان جمهوری اسلامی از جامعیت هویت خود به خلق الگوی جدیدی از پیشرفت تحت عنوان الگوی ایرانی- اسلامی پیشرفت منجر شده است. بنابراین اصرار ایران بر حفظ چرخه ی سوخت هسته ای و بومی شدن غنی سازی اورانیوم، ایستادگی در مقابل تحریم ها و تهدیدها و حفظ مولفه های هویتی، عزت مندی نظام جمهوری اسلامی است. رسیدن به توافق هسته ای با حق غنی سازی اورانیوم به صورت بومی، استراتژی تغییر رژیم ایران را با شکست مواجهه می کند.