واریکوسل یک بیماری مربوط به دستگاه تولید مثلی جنس نر می باشد که در اصل به پیچ خوردگی غیر طبیعی و گشاد شدن وریدهای بیضه در مسیر بند بیضه گفته می شود. در این مطالعه ابتدا توسط تکنیک جراحی جدید و ساده واریکوسل در تعداد 6 قلاده سگ ایجاد گردید که توسط ونوگرافی القاء واریکوسل تأیید گردید، سپس بعد از گذشت 14 روز انجام عمل اخته، تغییرات هیستوپاتولوژیکی بافت بیضه مورد بررسی قرار گرفته شد و برای بررسی میزان اسپرماتوژنز درجه بندی جانسون انجام شد همچنین بیان ژن های il-4 به عنوان یک سایتوکاین ضد التهابی وtnf به عنوان یک سایتوکاین التهابی با روش real time quantitative pcr اندازه گیری شد. تغییرات میکروسکوپیک نشان دهنده از بین رفتن لوله های منی ساز و درجه بندی جانسون نشاندهنده بروز معنی دار واریکوسل در بیضه جراحی شده بوده است، همچنین نتایج نشان داد که میزان بیان ژن il-4 افزایش یافته ولی در مقایسه با بیضه سالم این افزایش معنی دار نبوده است (p>0.05). همچنین میزان بیان ژنtnf در بیضه مبتلا به واریکوسل بطور معنی داری (p<0.05) کمتر از بیضه سالم بوده است. احتمالا اثر متقابل عوامل التهابی و ضد التهاب بعد از دو هفته در جهت کاهش التهاب هدایت شده است. واژگان کلیدی: واریکوسل، بند بیضه، سایتوکاین، il-4، tnf،