هدف فیزیک نظری شرح بیشترین پدیده های ممکن در غالب یک تئوری ساده و طبیعی است.در فیزیک ذرات بنیادی به یک مدل وحدت یافته می رسیم که همه ذرات و برهم کنشهای آنها را با یک تئوری سازگار، شرح می دهد. فیزیک ذرات بنیادی به نظریه ابر تقارنی منجر می شود. ابر تقارن طبق تعریف، یک تقارن بین فرمیونها و بوزون ها است.یک میدان ابرتقارنی شامل یک مجموعه از میدان های کوانتومی و یک لاگرانژی برای آنها است که چنین تقارنی را نشان می دهد. این لاگرانژی طبق قانون کنش، معادله حرکت را مشخص می کند و بنابراین رفتار دینامیکی ذرات را تعیین می کند. یک مدل ابر تقارنی که تحت تبدیلات عام مختصات هموردا است، یا به طور معادل یک مدل که امکان ابر تقارن موضعی را می دهد مدل ابرگرانشی نامیده می شود. هدف جفت مدلهای ابرتقارنی و ابرگرانشی وحدت دادن فرمیونها و بوزون ها ، در نتیجه وحدت دادن ماده و بر هم کنش است . ابرگرانش از شناخته شده ترین مدلها برای وحدت دادن گرانش با بقیه برهم کنش ها است ، همه مدلهای ابر تقارنی تا حدی در دستیابی به این هدف به لحاظ نظری به موفقیت رسیده اند اما تا کنون شاهد تجربی برای آنها به دست نیامده است. محققان هنوز کوشش می کنند پیوند یکی از این مدلها را با حقیقت فیزیکی بیابند ، در صورتی که این پیوند یافت شود این مدلها تبدیل به بنیادی ترین مدلها در توصیف طبیعت خواهند شد.