برای رسیدن به چشم انداز جمهوری اسلامی ایران در افق 1404 نیازمند جامعه ای تولیدی و دارای فرهنگ استفاده بهینه از امکانات و منابع می باشیم. بانگرش به ارتقای عملکرد می توان این اهداف را تحقق بخشید. مساله تاثیر یا عدم تاثیر فناوری اطلاعات و ارتباطات بر عملکرد، بهترین گزینه ای است که می تواند مساله تاثیر نهایی فناوری اطلاعات بر رفاه اجتماعی را منعکس کند. در این پژوهش به بررسی دو متغیر مهم عملکرد و فناوری اطلاعات و تاثیر آنها پرداخته شده است. متغیر مستقل در این پژوهش فناوری اطلاعات و متغیر وابسته عملکرد است.جامعه آماری این پژوهش متشکل از کارکنانی است که در معاونت حقوقی و امور مجلس نیروی انتظامی جمهوری اسلامی ایران مشغول به کار می باشند. 80 نفر از کارکنان به پرسشنامه پاسخ دادند (سرشماری). ابتدا نمونه ای 30 تایی مورد بررسی قرار گرفتند که طبق بررسی انجام شده آلفای کرونباخ پرسشنامه 0.968 بدست آمد. جهت تحلیل تاثیر متغیرها از روشهای آمار توصیفی با استفاده از نرم افزار spss22 استفاده گردید. در بررسی اثرگذاری فناوری اطلاعات بر عملکرد، عملکرد به هفت عامل به شرح؛ توانایی، وضوح ، حمایت سازمانی، انگیزه، ارزیابی، اعتبار و محیط تقسیم بندی گردید. با توجه به آنکه فناوری اطلاعات بر این هفت عامل تاثیر دارد، پس می توان نتیجه گرفت که فناوری اطلاعات بر عملکرد ، تاثیر دارد. یعنی، هر چه میزان استفاده از فناوری اطلاعات بیشتر باشد، آنگاه؛ عملکرد افزایش خواهد یافت.