ورزش فوتبال بدون شک پر طرفدار ترین ورزش چه از حیث تعداد بازیکنان و چه برای تماشاگران آن می باشد. بعنوان مثال، در فینال جام جهانی2010، سه میلیارد نفر از طریق گیرنده های تلویزیونی یا اینترنت، شاهد مسابقه فوتبال بوده اند. این حد محبوبیت فوتبال ، آن را به یک فاز بزرگ تجاری و تبلیغاتی تبدیل کرده تا جایی که یک کشور صاحب فوتبال، دهها میلیارد دلار بصورت سالیانه در این بخش سرمایه گذاری می کند. علاوه بر این، برد و باخت برای تیمها خصوصاً در رده های ملی و باشگاهی،برای صاحبان تیم و طرفداران، به یک امر حیثیتی و تاثیر گذار تبدیل شده که گاه باعث افزایش اعتماد به نفس و شادابی و یا یأس و ناامیدی در بخشهای بزرگی از جامعه می گردد. این مقدار حساسیت، کار قضاوت در فوتبال را نیز بسیار سنگین کرده است و گاهی ممکن است یک تیم داوری بر اثر اتخاذ یک تصمیم اشتباه، برای همیشه از رده داوران درجه یک خارج گردد. آنچه مسلم است، جنجالی ترین، پر اشتباه ترین و تاثیر گذارترین تصمیم داوران در طول تاریخ مسابقات فوتبال، تصمیم در اعلام و یا عدم اعلام وقوع آفساید بوده است که گاه موجب جلوگیری از به ثمر رسیدن یک گل صحیح شده و گاهی باعث تایید یک گل مردود گردیده است. در عرصه تکنولوژی تاکنون راهکارهایی در زمینه کمک به داوران در تشخیص آفساید پیشنهاد شده که همه آنها نیازمند به نصب تراشه در داخل توپ و لباس بازیکنان بوده و نیاز داشته که سنسورهایی در اطراف زمین تعبیه شود.اما بدلیل اینکه این قضیه موجب دخالت در روند طبیعی داخل زمین می-باشد فدراسیون بین المللی فوتبال(فیفا) تا به حال با اینگونه پیشنهادها موافقت نکرده است. ضمن اینکه احتمال خراب شدن عمدی و یا سهوی تراشه ها بر اثر ضربه و شک شدید وجود دارد (the referee is robot, 2013). تنها تکنولوژی که آن هم قرار است از جام جهانی 2014 وارد فوتبال شود و به داوران کمک کند، فقط در زمینه تشخیص گل خواهد بود(اردلان.س, 2010). به این ترتیب که در هر استادیوم، 14 دوربین نصب شده و دروازه ها را زیر نظر می¬گیرند و در صورت عبور توپ از خط دروازه، اعلام گل می¬کنند. هزینه راه اندازی این سیستم آنقدر بالاست (75 میلیون دلار) تا جایی که قرار نیست حتی در مسابقات اروپایی از آن استفاده شود (kent, 2013). روشی که در این تحقیق استفاده می شود، صرفاً بر اساس تجزیه و تحلیل تصویری است که در هر لحظه و بصورت مستقیم از زمین مسابقه دریافت می شود. حسن این روش آن است که اولا در جریان بازی داخل زمین تغییری بوجود نمی آورد و نیاز به نصب هیچگونه تجهیزات در داخل زمین مسابقه نمی باشد. ثانیاً در این روش امکان بروز خطا بسیار کمتر از حالتی است که ممکن است در معرض خرابی تراشه ها و یا از کارافتادن سنسورها قرار گیرد. ثالثا چون در قوانین فوتبال، کل حجم بدن، ملاک قرار گرفتن در آفساید است،در نصب یک سنسور، تشخیص آفساید با خطا توام خواهد بود. و بالاخره اینکهدر صورت پیاده سازی این روش ، بدلیل عدم نقض ملاک های فیفا که باعث رد راه حلهای قبلی شده بود، می تواند بعنوان یک روش استاندارد و مورد تایید، در همه مسابقات رسمی فوتبال، بکار گرفته شود.