یکی از موضوعات مهم در حوزه فلسفه اخلاق مفهوم رشوه خواری است. رشوه از جمله مفاسد اخلاقی و بلایای بزرگ اجتماعی است که منشأ سودجویی، پلیدی، ظلم و بی عدالتی، پایمال شدن حقوق دیگران و سبب به وجود آمدن جو بی اعتمادی در جامعه است. عدالت یک اصل اساسی برای بقا و تداوم یک کشور است. تمام کشورها، با تصویب قوانینی به مبارزه با این پدیده برخاسته اند. متفکران مسلمان با استناد به قرآن، سنت، اجماع و عقل ، ظالمانه و ناعادلانه بودن رشوه را اثبات کرده اند و انجام این عمل را برای مرتکبین حرام می دانند. هر کدام از فیلسوفان اخلاق غرب نیز با تمسّک به مکاتب اخلاقی خویش، سعی کرده اند غیر اخلاقی بودن آن را به اثبات برسانند. هر چند هر کدام از آن روش های متفاوتی برای اثبات غیر اخلاقی بودن آن پیش گرفته اند؛ اما همه آن ها به یک نتیجه یکسان دست یافته اند و همه ی آن ها در غیراخلاقی بودن این پدیده متفق القولند.