هم¬اکنون در هفتاد و ششمین سال صنعت سیمان ایران، 61 کارخانه با 92 خط تولید و ظرفیت سالانه 68 میلیون تن وجود دارد که با راه¬¬اندازی 79 پروژ¬ه¬، ایران رقیب آمریکا، روسیه و هند خواهد شد. بارزترین جنبه زیست محیطی سیمان، انتشار غبار است که جمع¬آوری آن 5-7 درصد هزینه تولید را به خود اختصاص می¬دهد. در این تحقیق انتشار آلاینده¬های هوا در صنعت سیمان، سختگیری¬های قانونی رو به افزایش برخورد با جنبه¬های زیست محیطی و سیاست¬گذاری¬های کاهش مصرف انرژی که منجر به انتقال چنین صنایعی به کشورهای جهان سوم شده است و به تبع آن تغییر تجهیزات غبارگیری بحث شده است. ازاینرو قوانین و استانداردهای انتشار آلاینده¬ها از صنعت سیمان ایران با صنعت سیمان اروپا و آمریکا مقایسه شد و تاثیر آنها به روش¬های طراحی و اجرای سیستم¬های غبارگیری مرور شد. از آنجا که هزینه طراحی، 25% از هزینه نهایی ساخت غبارگیر است تصمیم گرفته شد طراحی غبارگیرها و سطح دانش بومی بررسی شود لیکن روش¬های صنعتی و کاربردی در مراجع علمی دیده نشد و امکان دسترسی به طراحی¬های داخلی و خارجی فراهم نیامد. پیشرفت تکنولوژی غبارگیرها در شش دهه گذشته در آلمان مرور شد که اشاره به توسعه استفاده از فیلترهای کیسه¬ای با مصرف پایین انرژی در صنایع امروزی داشت. برای کمک به معضل طراحی سیستم¬های غبارگیری در کشور، روش گام به گام طراحی سیستم¬های غبارگیری تدوین گردید و یک طرح صنعتی غبارگیری که در حین انجام پژوهش طراحی شده بود بهمراه محاسبات مربوطه ارائه گردید. بمنظور بررسی عملکرد طراحان داخلی، طراحی یک سیستم غبارگیری مورد بازبینی قرار گرفت که نتیجه آن بیانگر تفاوت¬ در پارامترهای طراحی همانند نسبت هوا به پارچه، دبی هوا و توان فن بود. بدین منظور مذاکرات با کارشناسان داخلی صورت گرفت و جهت اثبات نتایج گفتگوها، طرح¬های پژوهشی آتی تعریف گردید.