پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی آموزش مهارت های خودتنظیمی، مهارت های زندگی و تلفیقی از هر دو مهارت در ارتقاء خودپنداره تحصیلی دانش آموزان انجام شد. پژوهش از نوع شبه آزمایشی بوده و برای انجام این کار، ابتدا از بین 8 مدرسه پسرانه سطح شهر مریوان، از یکی از مدارس، بصورت خوشه ای تک مرحله ای تعداد80 نفر دانش آموزان سال اول انتخاب و در 4 گروه گمارش شدند. بر اساس پیشینه پژوهش، فرضیه¬هایی در جهت اثر بخشی مداخلات آموزشی در ارتقاء متغیر وابسته در نظر گرفته شد. در این پژوهش برای جمع آوری داده ها از مقیاس خودپنداره تحصیلی دلاور(1373) که دارای پایایی(78/0) می باشد استفاده شد. داده ها در دو بخش توصیفی(میانگین، انحراف استاندارد، آزمونz کالموگروف – اسمیرنف، کجی و بلندی، آزمون f و لون) و استنباطی (کوواریانس تک متغیره) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج تحلیل داده¬ها نشان داد که در سطح (05/0p >)، آموزش خودتنظیمی (003/0p=)، مهارتهای زندگی(000/0p =) و تلفیقی از هر دو (001/0p =) در ارتقاء خودپنداره تحصیلی دانش آموزان موثر است.