جهت کاهش خسارت و قابلیت استفاده بی وقفه مراکز درمانی و بیمارستانها پس از زلزله های متوسط، بررسی آسیب پذیری ساختمانهای بیمارستانی موجود امری ضروری به نظر میرسد. در این پایان نامه، چهار سازه بتنی بیمارستانی شهر کرمان که از مهمترین بیمارستانهای شهر میباشند به وسیله تحلیل استاتیکی غیر خطی وبا دستورالعمل بهسازی لرزه ای ساختمانهای موجود (نشریه 360 تجدید نظر اول) مورد ارزیابی قرار گرفته است. سازه اول سه طبقه به متراژ 3000 مترمربع در سال 1365 طراحی و در سال 1381 به بهره برداری رسیده است وسازه دوم ، سوم و چهارم یک و دو طبقه به متراژ1000،1500 و500 مترمربع در سال 1392 طراحی و در حال ساخت میباشد. عملکرد این بیمارستانها، بایستی درزلزله سطح خطر 1 دارای استفاده بی وقفه و در زلزله سطح خطر 2 دارای ایمنی جانی باشد. ارزیابی انجام شده نشان داد که سازه اول، توان تحمل تغییرمکان هدف سطح خطر 1را ندارد و در تغییر مکانی کمتر از تغییر مکان هدف سازه ناپایدار میگردد که به تفصیل عوامل آن بررسی شده است. اکثر ضعفهای موجود مربوط به طراحی نامناسب اتصال تیر به ستون و محدوده تشکیل مفاصل پلاستیک بوده است. سازه دوم ، سوم وچهارم رفتار مناسبی در زلزله سطح خطر 1 و زلزله سطح خطر 2 ازخود نشان داده است و در اتصالات تیر و ستون با نشریه 360 و آیین نامه aci 352r-02 کنترل و اختلافاتی را دارا بوده که به تفصیل بیان شده است.یکی دیگر از اهداف این پایان نامه، بررسی طراحی ساختمانهای با اهمیت زیاد( مثل بیمارستانها)با آیین نامه های طراحی رایج ایران بوده است به این معنی که آیین نامه ها توانسته اند در مورد ساختمانهای ذکر شده نیاز واقعی آنها را که استفاده بی وقفه در هنگام زلزله های متوسط و ایمنی جانی درهنگام زلزله های شدید میباشد برآورده سازندیا نه. که با بررسی دقیق بیمارستانهای مذکور نشان داده شده است، آیین نامه های طراحی لرزه ای ، جوابگوی عملکرد واقعی سازه ها در هنگام زلزله های متوسط میباشند.