تصمیم گیری در مورد تخصیص بهینه منابع مالی یکی از مسائل مهم اغلب سازمان ها و شرکت ها می باشد. در اکثر شرکت ها و سازمان های دولتی بدلیل عدم بکارگیری روش سیستماتیک در تخصیص منابع، واحدهای مالی و برنامه ریزی با مشکل چگونگی تخصیص منابع به پروژه های مختلف روبرو می باشند. مساله تخصیص منابع عبارتست از تخصیص بهینه منابع موجود بین تعدادی مصرف کننده و منظور از بهینگی در تخصیص، حداکثر کردن سود و یا حداقل کردن هزینه ها، میزان ریسک و یا هر هدف دیگری است که با توجه به شرایط خاص مساله، محدودیت های خاصی باید بر نحوه استفاده از منابع اعمال گردد. در این پژوهش از تکنیک های سخت و نرم تحقیق در عملیات استفاده گردیده است. ابتدا شاخص های تخصیص اعتبارات از طریق مطالعه میدانی و آشنایی با مشکلات اجرایی طرح ها مشخص و سپس میزان اهمیت هر شاخص توسط پرسشنامه مقایسات زوجی و فرآیند تحلیل سلسله مراتبی معین گردیده است. مدل سخت این پژوهش در قالب یک مدل برنامه ریزی آرمانی می باشد که اهداف ( آرمان ها ) همان شاخص هایی هستند که ضریب اهمیتشان از طریق فرآیند تحلیل سلسله مراتبی تعیین شد. سپس بر اساس داده های موجود در بانک های اطلاعاتی سازمان و ... پارامترهای مدل اندازه گیری گردید. نهایتاً مدلی بر اساس ترکیب روش تحلیل سلسله مراتبی و برنامه ریزی آرمانی ارائه گردید که با استفاده از نرم افزار expert choice و lingo تجزیه و تحلیل داده ها انجام پذیرفت. کلمات کلیدی: تخصیص اعتبارات، تحلیل سلسله مراتبی، تصمیم گیری چند معیاره، مدل برنامه ریزی آرمانی.