با توجه به اینکه هزینه احداث جاده¬ها با گذشت زمان رو به افزایش است، انجام فعالیتی که به کمک آن بتوان هزینه¬های حفظ و نگهداری آن¬ها یا احداث مجدد آن کمتر شود، بسیار حائز اهمیت خواهد بود. بهترین روش برای بهبود راه¬ها صرف بودجه بیشتر روی آن ها نیست، بلکه بهبود روش ساخت، طراحی و نگهداری آن¬هاست. ساخت جاده¬های مناسب در مناطق پرباران به دلیل مقاومت کم آسفالت در برابر رطوبت مشکلاتی را در مراحل ساخت رویه روسازی به وجود می¬آورد. برای حل این مشکل معمولاً از موادی استفاده می¬شود که سنگدانه¬ها را در برابر رطوبت مقاوم کند، ولی ممکن است همین مواد مقاومت دینامیکی آسفالت را کاهش دهد. از این¬رو سعی بر آن شده است تا از موادی استفاده شود که علاوه بر افزایش مقاومت دینامیکی، مقاومت رطوبتی مخلوط آسفالتی را نیز تا حد قابل قبولی بالا ببرد. یکی از این مواد که در این پژوهش نیز از آن استفاده شده است، پشم فلز می¬باشد که علاوه بر بوجود آوردن جاده¬های رسانا تاثیر محسوسی بر مقاومت رطوبتی نیز دارد. براین اساس برای ساخت نمونه¬های آسفالتی مقاوم در برابر خرابی رطوبتی، آزمایش¬های مقاومت کششی غیر مستقیم، مارشال، مدول برجهندگی و تعیین عمر خستگی به روش کشش غیر مستقیم و همچنین آزمایشاتی برای تعیین میزان محتوای بهینه هدایت الکتریکی و گرمایی بر روی نمونه¬های حاوی پشم فلز صورت گرفته است. نتایج آزمایشات نشان می¬دهند که افزودن پشم فلز باعث مقاوم شدن نمونه¬ها در برابر رطوبت می¬شود که نمونه حاوی 33/0% پشم فلز بهترین عملکرد را از خود نشان می¬دهد. پشم فلز باعث افزایش مدول برجهندگی می¬شود. تعداد سیکل¬های منجر به شکست در آزمایش خستگی، با افزایش پشم فلز ابتدا افزایش و سپس کاهش می¬یابند. نمونه حاوی 66/0% پشم فلز، نمونه بهینه هدایت الکتریکی می¬باشد. در این مقدار، نمونه¬ها عملکرد خوبی را در برابر رطوبت از خود نشان می¬دهند اما بهترین عملکرد ممکن نیست.