تحقیقات گذشته اعتماد را به عنوان یک عامل مهم اثربخشی، رهبری و بهبود در مدارس می دانند که باعث افزایش مشارکت کارکنان در تصمیم گیری، سلامت مدرسه و تسهیل تصمیم گیری های آموزشی می شود. پژوهش حاضر رابطه ی بین اعتماد اعضای آموزشی با توانمندی ساختار و رفتار حرفه ای را بررسی می کند. روش انجام پژوهش، توصیفی از نوع همبستگی است و جامعه ی آماری، شامل کلیه دبیران مدارس متوسطه ی شهر سنندج بود. نمونه به تعداد 260 (111 زن و 149 مرد) دبیر با استفاده از روش نمونه گیری طبقه ای، متناسب با حجم جامعه انتخاب شد. ابزار اندازه گیری پژوهش سه پرسشنامه ی اقتباس شده از تحقیقات خارجی قبلی بود. با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ ، پایایی 84/0 برای پرسشنامه ی اعتماد، 72/0 برای توانمندی ساختار و 78/0 برای پرسشنامه رفتار حرفه ای به دست آمد. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از روش های آماری ضریب همبستگی پیرسون، آزمون tمستقل، تحلیل واریانس و رگرسیون سلسله مراتبی استفاده شده است. نتایج پژوهش نشان می دهد که میزان اعتماد در بین دبیران در سطح متوسطی قرار دارد. بین تمرکزگرایی توانمند و رسمیت توانمند رابطه ی قوی ومثبت وجود دارد و نوع بوروکراسی در مدارس، بوروکراسی توانمند است. بین بوروکراسی توانمند و مولفه های اعتماد، رابطه ی مثبت و معنی داری وجود دارد. همچنین بین مولفه های اعتماد و رفتار حرفه ای رابطه ی قوی و مثبت وجود دارد. مقایسه بین دبیران زن و مرد در خصوص متغیر توانمندی ساختار نشان دادکه بین آنها تفاوت معنی داری وجود دارد ولی در خصوص متغیرهای اعتماد و رفتار حرفه ای تفاوت معنی داری وجود ندارد. بین دبیران از نظر سابقه ی تدریس بر اساس متغیرهای اعتماد، توانمندی ساختار و رفتار حرفه ای تفاوت معنی داری وجود ندارد ولی از نظر اعتماد دبیران به والدین و دانش آموزان به لحاظ سطح طبقه اجتماعی مدارس بین دبیران تفاوت معنی داری وجود دارد. نهایتاً متغیرهای رفتار حرفه ای و بوروکراسی توانمند، پیش کننده ی خوبی برای مولفه های اعتماد بودند