سابقه وهدف: اضافه وزن باعث توسعه بیماری های مزمن می شودومنجر به هزینه های مراقبت بهداشتی می شود،چاقی مشکل چند عاملی است که درجامعه به علت عدم تعادل انرژی از طریق کاهش چشم گیر در فعالیت ورزشی و تغییر در الگوهای غذایی نشات می گیرد( 2،1 ).هدف از انجام این پژوهش تاثیر هشت هفته تمرین هوازی بر اینترلوکین 6،مقاومت به انسولین وگلوکز در دختران جوان دارای اضافه وزن بود. موادوروش کار:آزمودنی های این مطالعه22دختر بادامنه سنی (30-20سال) فاقد بیماری خاص که به طور داوطلبانه انتخاب وبطور تصادفی به دوگروه تجربی (11نفر)وگروه کنترل(10نفر)تقسیم شدند.قبل و بعد ازبرنامه تمرینی ، ابعاد بدنی شامل قد،وزن،شاخص توده بدنی،درصد چربی ،نسبت دور کمر به دور باسن وحداکثر اکسیژن مصرفی اندازه گیری شد.سپس بعداز12ساعت ناشتایی شبانه در دو مرحله،یعنی پیش از شروع تمرینات و بعد از انجام هشت هفته تمرین هوازی ، میزان 10 سی سی از ورید قدامی بازوی آزمودنی هاخونگیری انجام شد.پس ازآن آزمودنیهای گروه تجربی دربرنامه تمرین هوازی (باشدت60درصدضربان قلب ذخیره ،به مدت30دقیقه در هفته اول و70درصدضربان قلب ذخیره به مدت50دقیقه درهفته آخر)شرکت کردند.برای مقایسه اطلاعات پیش آزمون وپس آزمون بین گروه ها آزمون از تی استیودنت وابسته و آزمون کولوموگروف – اسمیرنف استفاده شد. یافته ها: نتایج پس از هشت هفته تمرین هوازی کاهش معنا داری در میزان وزن را نشان داد (?5/ 0> p ) لکن تغییرات به دست آمده در سایر موارد مورد بررسی (شاخص توده بدنی، درصد چربی بدن، نسبت دور کمر به باسن و ...)معنادار نبود (?5/ ?< p). نتیجه گیری: نتایج این تحقیق نشان می دهد هشت هفته برنامه تمرین هوازی می تواند برکاهش وزن سودمند باشد ولی روی غلظت گلوکز، مقاومت انسولین ، اینترلوکین 6سرم خون ، درصد چربی خون ، نسبت دور کمر به باسن و شاخص توده بدنی تاثیری نداشته است.