منطقه مورد مطالعه منطقه¬ای کوهستانی، مرتفع، برف گیر با یخچال¬های طبیعی می باشد و دارای موقعیت جغرافیایی٦/٥١ درجه شرقی و 30 درجه شمالی می باشد. ارتفاع آن نسبت به سطح دریا حدود 1800 تا 2800متر است. میانگین بارش سالانه 89/815 میلیمتر و متوسط درجه حرارت 9/9 تا 4/16 درجه سانتی گراد است. هدف از این پژوهش شناسایی گونه های گیاهی منطقه و ارزیابی آن ها از نظر فرم رویشی، دارویی، خوراکی، اندمیک، در معرض خطر و نادر منطقه و دست یابی به توانمندی ها و پتانسیل های منطقه جهت شناخت بهتر گیاهان می باشد. گیاهان در طی فصول مختلف با روش پیمایشی جمع آوری شدند و بعد از خشکانیدن و تهیه نمونه هرباریومی نسبت به شناسایی آن ها اقدام و با استفاده از شاخص های مختلف مورد ارزریابی قرار گرفتند. نتایج و یافته های به دست آمده به این صورت می باشد که گیاهان شناسایی شده شامل304 گونه، 6 واریته گیاهی متعلق به 3 گونه، 209 جنس و 58 تیره می باشند. 45/16درصد گونه ها تک لپه ای(28 گونه)، 33/0درصد بازدانه(یک گونه)، 23/82درصد دولپه ای(209 گونه)، 33/0 درصد بریوفیت(یک گونه) و 66/0 درصد تالوفیت( دو گونه) می باشند. تیره های آستراسه(23 جنس و 32 گونه)، شب بو(22 جنس و 24 گونه)، نعنا(17جنس و 21 گونه) بزرگ ترین تیره های منطقه می باشند. گونه ها از نظر فرم رویشی 6/16درصد ژئوفیت(51 گونه)، 84/6درصد کاموفیت(21گونه)، 62/30درصد همی کریپتوفیت(94گونه)، 54/5درصد فانروفیت (17گونه) و 4/40 درصد تروفیت(124 گونه) می باشند. از نظر ناحیه رویشی7/53درصد گونه ها(165گونه) متعلق به منطقه ایران و تورانی،6/31درصد(97گونه)، 23/4 درصد(13گونه) متعلق به ناحیه ایران و تورانی-اوروسیبری، نوبوسندین، 64/2 درصد(8گونه) متعلق به ناحیه ایران و تورانی- نوبوسندین ، 28/2 درصد(7گونه) متعلق به ناحیه ایران و تورانی- مدیترانه ای و 65/0 درصد(2گونه) متعلق به ناحیه ایران و تورانی و مدیترانه ای و اوروسیبری می باشد. 28 گونه اندمیک و 91 گونه دارویی در منطقه حضور دارد.