به منظور بررسی اثرات نانو کلات‏ها، نانوذرات و کلات معمولی اکسید آهن بر خصوصیات کمی و کیفی گیاه آفتابگردان،آزمایشی در گلخانه آموزشی- پژوهشی دانشکده کشاورزی دانشگاه زابل در سال 1392 به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با 3 تکرار انجام گرفت. فاکتورهای مورد بررسی در این آزمایش عبارت بود از 9 تیمار کودی (نانوکلات‏ها، نانوذرات و کلات معمولی آهن) و نحوه اعمال تیمارها مورد آزمایش به دو صورت محلول پاشی و مصرف خاکی، در 4 مرحله و در فواصل 15 روزه اعمال شدند. بر اساس نتایج به‏ دست آمده، مشخص شد که نانوکلات های آهن و نانو ذرات اکسید آهن نقش بسزایی بر شاخص‏های رشد (وزن خشک و وزن تر اندام هوایی، ارتفاع بوته و تعداد برگ در بوته) و میزان محتوی کلروفیل های برگ ( a، b، کل و کاراتنویئدها) و همچنین میزان جذب عناصر غذایی اندام هوایی گیاه آفتابگردان داشتند، به طوری که تأثیر معنی‏داری (در سطح یک درصد) بر همه پارامترهای مورد بررسی داشته اند. به طور کلی تأثیر هر یک از نانوکلات‏ها، بر شاخص های اندام هوایی، میزان کلروفیل برگ و غلظت عناصرغذایی اندام هوایی گیاه آفتابگردان مثبت مشاهده شد. در مورد روش مصرف باید گفت که در هر دو روش مصرف خاکی و محلول پاشی، تأثیر تیمار نانوکلات و نانوذرات آهن بر شاخص های اندام هوایی، میزان کلروفیل برگ و غلظت عناصرغذایی اندام هوایی گیاه آفتابگردان مثبت مشاهده شد. بالاترین میزان اکثر شاخص های رشد و کلروفیل های برگ از طریق محلول پاشی بدست آمده است و این موضوع برتری روش محلول پاشی را در اکثر شاخص های رشد و کلروفیل ها و برتری روش مصرف خاکی را در اکثر عناصر غذایی اندام هوایی نشان می‏دهد.