نوسان¬های اقلیمی و دخالت¬های انسان در طبیعت از عوامل ایجاد انواع حرکات توده¬ای هستند.زمین¬لغزش یک خطر ژئولوژیکی است که معمولا در مناطق کوهستانی و پرباران بصورت مکرر دیده می شود. هدف از انجام این پژوهش، مقایسه¬ی کارایی سه مدل آماری رگرسیون لجستیک، مدل احتمالاتی نسبت فراوانی و فرآیند تحلیل سلسله مراتبی در تهیه نقشه¬ پهنه¬بندی زمین¬لغزش در حوزه آبخیز چشمیدر واقع در استان کردستان می¬باشد.17 عامل موثر بر رخداد زمین¬لغزش شامل درصد شیب، جهت شیب، ارتفاع از سطح دریا، انحنای شیب، انحنای طولی شیب، انحنای عرضی شیب، لیتولوژی، کاربری اراضی، فاصله از شبکه آبراهه، تراکم آبراهه، فاصله از گسل، تراکم گسل، فاصله از جاده، بارندگی، شاخص حمل رسوب، شاخص توان آبراهه و شاخص رطوبت در 60 نقطه لغزشی به¬عنوان نفاط ناپایدار و 60 نقطه لغزشی به¬عنوان نقاط مقاوم به زمین¬لغزش در منطقه مورد پژوهش ارزیابی شدند. روابط بین زمین¬لغزش¬ها و عوامل موثر، توسط مدل آماری رگرسیون لجستیک، مدل احتمالاتی نسبت فراوانی و فرآیند تحلیل سلسله مراتبی محاسبه شد. نقشه پهنه¬بندی خطر زمین¬لغزش¬ها با موقعیت لغزش¬ها مقایسه و آزمون شدند. روش رگرسیون لجستیک به پنج طبقه با حساسیت خیلی کم (57/44%) حساسیت کم (48/11%)، حساسیت متوسط (51/12%)، حساسیت بالا (38/14%)، حساسیت بسیار بالا (03/17%)، ،طبقه¬بندی شد. .روش نسبت فراوانی نیز به پنچ طبقه با حساسیت خیلی کم (15/37%)، حساسیت کم (40/33%)، حساسیت متوسط (55/17%)، حساسیت بالا(11/9%) و حساسیت بالا (3%) تفکیک گردید، و نقشه فرآیند تحلیل سلسله مراتبی به چهار کلاس با حساسیت خیلی کم، حساسیت کم، حساسیت متوسط و حساسیت بالا تفکیک گردید. نتایج نشان داد روش رگرسیون لجستیک با 2/82% گستره آن زیر منحنی roc، در مقایسه با روش نسبت فراوانی با 80% و فرآیند تحلیل سلسله مراتبی با 70% صحت، از پیش¬بینی بالاتری در شناسایی مناطق مستعد و حساس به زمین¬لغزش در منطقه مورد بررسی برخوردار می¬باشد. بنابراین مدل آماری رگرسین لجستیک کارایی بهتری برای منطقه مورد بررسی دارد.