مقدمه: تعادل بعنوان یکی از اصلی ترین مهارت های حرکتی، نقش مهمی در استقلال حرکات افراد ایفا می کند و عوامل زیادی در اختلال این مهارت تاثیر دارند. نوروپاتی دیابتی یکی از شایع ترین عوارض میکروواسکولار دیابت است که با ایجاد بی حسی در پاها، ایجاد درد و اختلال در حس عمقی بدنبال تخریب آوران های عصبی اندام تحتانی، موجب اختلال در تعادل می شود. ماساژ درمانی به عنوان معمول ترین اقدام پرستاری بر روی بافتهای نرم بدن، باعث بازگرداندن تعادل متابولیکی بافتها و یک مداخله غیر تهاجمی محسوب می شود که ممکن است اختلال عملکرد سیستم عصبی خودکار را با تحریک سیستم عصبی محیطی و کاهش پاسخ های سیستم عصبی مرکزی تنظیم کند. بنابراین هدف از تحقیق حاضر تعیین مقایسه تاثیر شش هفته ماساژ رفلکسولوژی و یومی هو بر درد، تعادل و حس عمقی زنان دارای نوروپاتی دیابتی اندام تحتانی بود. مواد و روش ها: 34 بیمار مبتلا به نوروپاتی دیابتی به روش نمونه گیری هدفمند در دسترس انتخاب شده و به سه گروه ماساژ رفلکسولوژی(12 نفر)، یومی هو(11نفر) و کنترل(11 نفر) تقسیم شدند. درد، تعادل و حس عمقی به ترتیب توسط آزمون بصری درد، شارپند رومبرگ- برگ و گونیامتر در شروع تحقیق و بعد از شش هفته اندازه گیری شد. افراد تحت درمان شش هفته ای ماساژ به مدت 18 جلسه قرار گرفتند. داده های بدست آمده با استفاده از آزمون آماری تی زوجی و مستقل، آنالیز واریانس یک طرفه و آزمون تعقیبی توکی تجزیه تحلیل شد (برنامه آماری spss نسخه 16 در سطح معناداری 95 % و میزان 05/0 ≥α). یافته ها: نتایج نشان داد که ماساژ (رفلکسولوژی و یومی¬هو) منجر به کاهش درد و نیز بهبود تعادل و حس عمقی در بیماران مبتلا به نوروپاتی دیابتی می شود (p<0.05). همچنین تفاوت معنی داری بین دو گروه ماساژ رفلکسولوژی و یومی¬هوتراپی یافت نشد. نتیجه¬گیری: این پژوهش نشان داد که ماساژ رفلکسولوژی و یومی هوتراپی تاثیر معنی داری بر کاهش میزان درد، بهبود تعادل و حس عمقی زنان دارای نوروپاتی دیابتی دارد اما تفاوت معنی داری بین این دو روش مشاهده نشده است. با در نظر گرفتن اندازه اثر بالای بدست ¬آمده در دو گروه، پیشنهاد می¬شود که این روش های درمانی در بیماران دارای نوروپاتی دیابتی در آینده مورد استفاده قرار بگیرند.