فرهنگ عامه (folklore ) مجموعه ایی از دانستنی ها، اعمال و رفتاری است که میان توده ی مردم، سینه به سینه و از طریق تجربه، به ارث رسیده است. انگیزه ها، عادات، اعمال و گفتارهای جامعه، تشکیل دهنده فرهنگ عامه بوده و در واقع می توان آن را مبین ندای مردم دانست اما با وجود اهمیت فوق العاده فرهنگ عامه، هنوز آن طور که بایسته است محققان به بررسی این موضوع در آثار ادیبان نپرداخته اند. جستار پیش رو پس از ذکر تعاریف و معرفی این حوزه، به بررسی و بازتاب فرهنگ عامه در اشعار فارسی و آذری شهریار پرداخته وبه روش توصیفی _ تحلیلی، عناصر فرهنگ عامه اعم از داستان ها، ترانه ها، مثل ها، اصطلاحات عامیانه و ... را در سروده های ایشان بازگو کرده است. نتیجه ی بررسی ها نشان می دهد استاد شهریار به طور گسترده از فرهنگ توده ی مردم در اشعارش بهره برده و با فرهنگ عامه ی هر دو زبان، آشنایی کامل داشته است. به طوری که می توان دیوان های او را گنجینه ایی ارزشمند برای شناخت عناصر و موضوعات فرهنگ عامه به شمار آورد. کلید واژگان: شهریار، فرهنگ عامه