تحقیق حاضر نوعی تحقیق همبستگی با هدف بررسی: 1- ارتباط بین سیاست های آموزش زبان انگلیسی در ایران با کارامدی دبیران زبان انگلیسی 2- ارتباط بین سیاست های آموزش زبان انگلیسی در ایران با بسندگی زبان دبیران زبان انگلیسی و 3- ارتباط بین بسندگی زبان و کارامدی دبیران زبان انگلیسی در سطح دبیرستان می باشد. در انتخاب نمونه از روش نمونه گیری غیر تصادفی برای انتخاب دبیرستان ها، دبیران و دانش آموزان استفاده شد. 75 دبیر زبان انگلیسی شامل 11 دبیر مرد و 64 دبیر زن که همگی در پایه سوم و چهارم و در دوره دوم دبیرستان مشغول به تدریس بودند به همراه 1072نفراز دانش آموزان آن ها شامل 182 دانش آموز پسر و 890 دانش آموز دختر که همگی در پایه سوم و در دوره دوم دبیرستان مشغول به تحصیل بوده و بین 13 تا 19 سال سن داشتند در این تحقیق شرکت نمودند. این تحقیق در 30 دبیرستان شامل 6 دبیرستان پسرانه و 24 دبیرستان دخترانه در 7 ناحیه آموزشی اصلی در مشهد اجرا شد. برای ارزیابی سیاست های آموزش زبان انگلیسی پرسشنامه ی "فهرست سیاست های آموزش زبان انگلیسی" که توسط خدادادی، آریان و حسین آبادی (2013) طراحی شده بین دبیران توزیع شد. برای سنجیدن بسندگی و دانش زبانی دبیران از تست تافل استفاده شد. میزان کارآمدی دبیران در تدریس زبان نیز توسط پرسشنامه ی "ویژگی های دبیران کارامد زبان انگلیسی" که توسط خدادادی، فخرآبادی و کنعان آذر (2012) طراحی شده سنجیده شد. این پرسشنامه بین دانش آموزان توزیع شد.نتایج حاصل از تحقیق حاکی از این بود که: 1- رابطه معناداری بین و فاکتورهای ساختاری آن با دانش و بسندگی زبانی دبیران زبان انگلیسی وجود ندارد. 2- رابطه معناداری بین و فاکتورهای ساختاری آن با و فاکتورهای ساختاری آن وجود دارد که نشاندهنده آن است که صلاحیت، دانش ، سازمان یافتگی وآداب اجتماعی برای دبیران ویژگی هایی هستند که در هنگام سیاست گذاری باید مدنظر قرار گیرند. 3- رابطه معناداری بین بسندگی زبان با و فاکتورهای ساختاری آن وجود دارد که به این معناست که هرچه دبیران دانش و بسندگی زبان بیشتری داشته باشند از دید دانش آموزانشان کارامد تر ارزیابی خواهند شد.