نام پژوهشگر: عباد دلیری

ارتباط بین نگرش سکوت سازمانی با تعهد سازمانی و رضایت شغلی کارکنان اداره کل و ادارات ورزش و جوانان استان مازندران
پایان نامه وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه مازندران - دانشکده تربیت بدنی علوم ورزشی 1393
  عباد دلیری   مرتضی دوستی

هدف از تحقیق حاضر بررسی رابطه سکوت سازمانی با تعهد سازمانی و رضایت شغلی کارکنان ادراه کل و ادارات ورزش و جوانان استان مازندران بوده است. این تحقیق برحسب دستاورد یا نتیجه تحقیق، از نوع کاربردی و بر حسب اهداف تحقیق، از نوع توصیفی پیمایشی و از جنبه روش گردآوری داده ها، میدانی می باشد. جامعه آماری پژوهش را کلیه کارکنان ادراه کل و ادارات ورزش و جوانان استان مازندران تشکیل می دهند که تعداد آن ها در مجموع 240 نفر می باشد. در تحقیق حاضر با استفاده از روش کل شمار نمونه آماری تحقیق انتخاب شده اند. ابزار اندازه¬گیری تحقیق پرسشنامه سنجش سکوت سازمانی واکولا (2007)، پرسشنامه تعهد سازمانی آلن و می یر (1990) و پرسشنامه رضایت شغلی آندروز و ویتنی (1976) بود که پایایی آن ها برای پرسشنامه سکوت سازمانی 84/0، برای پرسشنامه تعهد سازمانی 76/0 و برای پرسشنامه رضایت شغلی 82/0 بدست آمد. جهت تجزیه و تحلیل داد¬ه ها پس از بررسی طبیعی بودن توزیع داده ها با استفاده از آزمون کولموگروف اسمیرنوف، از آزمون¬های آمار توصیفی شامل فراوانی، میانگین، انحراف معیار، جداول، نمودارها و آزمون¬های آمار استنباطی شامل آزمون همبستگی پیرسون و اسپیرمن، آزمون رگرسیون و برای یافته های جانبی از آزمونt مستقل، آزمون ¬من ویتنی، آزمون anova، آزمون کروسکال والیس و آزمون فریدمن در نرم افزار 16spss و با سطح معناداری 0.05 استفاده شد. یافته¬های تحقیق نشان داد که بین سکوت سازمانی با تعهد سازمانی، بین سکوت سازمانی با رضایت شغلی، و بین سکوت سازمانی و میانجی تعهد سازمانی و رضایت شغلی هیچگونه رابطه ای وجود ندارد. این در حالی است که رابطه¬ی مثبتی میان تعهد سازمانی و رضایت شغلی وجود دارد. همچنین نتایج، تفاوتی را بین کارکنان زن و مرد و با رشته تحصیلی مرتبط و غیر مرتبط تربیت بدنی در مورد متغیر سکوت سازمانی نشان نداد. در مورد متغیر تعهد سازمانی و رضایت شغلی نیز نتایج مشابهی بدست آمد. تنها مورد تفاوت، بیشتر بودن تعهد سازمانی کارکنان با رشته تحصیلی غیر مرتبط با تربیت بدنی به نسبت کارکنان با رشته تحصیلی تربیت بدنی بوده است. رتبه بندی مؤلفه های سکوت سازمانی نیز نشان داد که نگرش سرپرستان به سکوت بالاترین امتیاز و نگرش مدیریت عالی به سکوت پایین ترین امتیاز را بدست آورده است. با توجه به یافته ها، به نظر می رسد در تحقیقات آتی می توان ارتباط سکوت سازمانی را با سایر متغیرها همچون فرهنگ سازمانی، فرسودگی شغلی و... مورد بررسی قرار داد، تا مورد استفاده قرار گیرد.