نام پژوهشگر: احمدعلی بلاغی

سیمای حضرت عیسی (ع) در قرآن و عهد جدید
پایان نامه وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه جامعه المصطفی العالمیه - دانشکده الهیات و معارف اسلامی 1384
  احمدعلی بلاغی   احمد بهشتی

این رساله در صدد بررسی و مقایسه قرآن و عهد جدید پیرامون شخصیت حضرت عیسی(ع) و جایگاه او می باشد. حضرت عیسی(ع) شخصیت بزرگی است که قرآن و عهد جدید هر دو گفتگو کرده اند. مباحث جمع آوری در این زمینه در هفت فصل و یک مقدمه و خلاصه گیری آن تهیه و ترتیب یافته است. قرآن و عهد جدید درباره شخصیت حضرت عیسی(ع) در برخی موارد مشترک اند و در برخی موارد اختلاف دارند. حضرت عیسی(ع) از بزرگترین پیامبران الهی است که دارای کتاب و شریعت و معجزات بسیاری بوده است. در قرآن کریم این پیامبر اولوالعزم دارای دو نام است. نام نخست مسیح است که 11 بار در موارد مختلف در قرآن آمده است و نام عیسی 25 بار در قرآن به کار رفته است و هم چنین این دو نام مبارک آن حضرت در عهد جدید آمده است. کیفیت ولادت حضرت عیسی و اخبار از آن در هر دو کتاب بیان شده است که عبارتند از: چگونگی حمل مریم و بارداری او با این تفاوت که عهد جدید نام زد بودن مریم برای شخصی به نام یوسف و هم چنین همسر ذکریا از بارداری مریم با خبر شده و زمان و مکان ولادت عیسی را بیان می کند ولی قرآن اینها را ذکر نمی کند بلکه حالات و نگرانی های مریم در دوره ی وضع حمل و بعد از حمل و پس از تولد نوزاد و در خصوص معجزاتی که خداوند بعد از وضع حمل رخ داد و مانند اینها را ذکر میکند. عناوینی که هر دو کتاب (قرآن و عهد جدید) ذکر گردیده است. قرآن حضرت عیسی را با ویژه بنی و رسول و رسول الی بنی اسرائیل معرفی می نماید و دعوت او را منحصر به بنی اسرائیل و شروع نبوت او را از کودکی می داند ولی عهد جدید نبوت او را پس از تعمید بدست یحیی می داند. هر دو کتاب او را موید تورات و نوشته های پیامبران قبل از خود و بشارت دهنده پیامبر بعد از خود ذکر می کند. تفاوت عمده این است که عهد جدید در موارد متعدد او را پسر خدا یا خداوند بیان می کند که قرآن مجید آنرا شرک می داند و الوهیت را از ساحت مقدس عیسی نفی می کند. خصوصیات عیسی(ع) در قرآن و عهد جدید ذکر نموده اند مانند تواضع – دعا و نماز. ویژگیهای فقط در قرآن ذکر گردیده است مانند نیکوکاری نسبت به مادر، تقرب، وجاهت عیسی، راستگویی، صابر بودن، عبد بودن و مبارک بودن و پرداخت زکات. خصوصیاتی که فقط عهد جدید آنرا بیان می کند مانند محبت نمودن، عطوفت و مهربانی نسبت به خطاکاران، عدالت اجتماعی، روش هدیه یا صدقه دادن … معجزات عیسی. یکی از راههای که اثبات نبوت و ارتباط انسان با جهان بالا این است که مدعی چنین مقامی دارای آیت و معجزه ای باشد قرآن گواهی می دهد که پیامبران به چنین دلیلی مجهزه و آماده بوده اند. و عهد جدید هم به شکل گسترده ای معجزه های عیسی را اشاره می کند معجزاتی که هر دو کتاب بیان می کند مانند زنده کردن مرده، شفای بیماران و کور مادرزاد. معجزاتی که فقط قرآن آنرا ذکر می کند عبارتند از: سخن گفتن عیسی در گهواره، ساختن پرنده گلی و اخبار غیبی و عهد جدید هم معجزاتی را ذکر می کند که در قرآن نیامده مانند تبدیل آب به شراب، راه رفتن بروی آب، صید ماهی کثیر، خشکانیدن درخت انجیر، خارج کردن دیو از دیوانگان تفاوت عمده این است که قرآن علت آوردن معجزه را اثبات نبوت عیسی می داند و آنرا مقید به اذن خدا نموده است ولی عهد جدید ترحم و دلسوزی عیسی به حال محتاجان و آنرا بسته به اراده شخصی عیسی دانسته شده است. سرانجام عیسی – قرآن مجید قائل به کشتن و صلیب کشیدن عیسی نمی باشد و این قضیه را رد می کند بلکه می گوید که دشمنان در مورد مسیح دچار اشتباه شده اند ولی عهد جدید بطور مفصل به این ماجرا پرداخته است. در عهد جدید بطور واضع سخن از رجعت و فدا شدن عیسی آمده است و قرآن از آن اشاره نکرده است چرا که از نظر قرآن حضرت مسیح نه مرده است. و نیز عقیده فدا و قربانی شدن عیسی را رد می کند. بشارتهای عیسی. هر دو کتاب (قرآن و عهد جدید) ذکر کرده است که عبارتند از: بشارت آمدن پیامبر آخر الزمان(ص) و منجی نهائی و عهد جدید بیشتر به ریز قضایا پرداخته می شود و از کلیات و به اصطلاح جهت مندی تاریخ اصلاً ذکری به میان نمی آید و نیز در بیانات عهد جدید تناقضاتی دیده می شود. در حالی که بر عکس آن قرآن بیشتر به کلیات پرداخته می شود و جزئیات غیر مرتبط با کلیات را اصلاً ذکر نمی کند. چون که قرآن کتاب تاریخی نیست.