تشکیل رسوب آسفالتین به هنگام تولید و فرایندهای هیدروکربنی و سنتزی به عنوان یک مشکل بنیادی در مخازن سراسر دنیا شناخته شده است . رسوب آسفالتین از مخازن نفتی تا تجهیزات فرایندی مشاهده شده است که با توجه به مشخص شدن ماهیت مولکولی آسفالتین و برگشت پذیر بودن فرایند آن، در این پژوهش از یک مدل حلالیت مولکولی برای تعیین میزان درصد آسفالتین رسوب کرده توسط چند حلال مختلف استفاده شده است. از آنجا که جرم مولکولی آسفالتین در حضور حلال های مختلف تغییر می کند، در این پژوهش ابتدا وزن مولکولی آسفالتین در حضور حلال های مختلف تغییر می کند، در این پژوهش ابتدا وزن مولکولی آسفالتین تشکیل شده با توجه به نوع حلال و داده های آزمایشگاهی تصحیح گردید. سپس با مینیمم کردن انرژی آزاد گیبس بدست آمده از روابط مربوط به تئوری محلول های پلیمری فلوری-هاگینز به همراه وارد کردن فاکتور اثر متقابل، پارامتر حلالیت حلال و درصد حجمی آسفالتین محلول در فاز حلال بدست آمد. سپس با کمک درصد حجمی آسفالتین بدست آمده در فاز مایع، درصد جرمی آسفالتین رسوب کرده بدست آمده است. یکی از کاربردهای عملی روش فوق می تواند تعین میزان حلال رسوب دهنده در نقطه تشکیل آسفالتین (onset) در حالت تزریق در فشار و دمای معین باشد. در این پژوهش میزان حلال در نقطه تشکیل آسفالتین نیز محاسبه شده است.