نقش فیگور انسان از آغاز نوسنگی برروی ظروف ظاهر گشته و تا پایان عصر ساسانی به مهمترین نقش در تزئین ظروف تبدیل شده است . در طی این دوران شاهد تغییرات و تحولات بسیاری در فیگورها هستیم. بررسی علل این تغییرات و تحولات ، دلایل تمایل فیگورها به انتزاع و یا واقعیت در هر دوره و بررسی فیگورها بر اساس اصول و مبانی زیبایی شناسی تصویری ، مسائل اصلی این پروژه است و هدف غایی ارائه سیر و روند مشخصی از تحولات فیگور انسان برروی ظروف از آغاز نوسنگی تا پایان عصر ساسانی می باشد که برای انجام آن از شیوه کیفی و روش تحلیلی و توصیفی استفاده شده است. برای یافتن علل تحولات و تغییرات فیگور ،زمینه تاریخی و زیستی بشر و تحولات عظیمی که باورهایش را تغییر داده مورد بررسی قرار می گیرد، تغییر در باورها باعث دگرگونی دید و ذهنیت انسان هر دوره در باب زیبایی و کمال مطلوب می شود که نشانه های آن را در فیگورهای هر دوره نیز می توان دید. با بررسی تک به تک فیگورهای ارائه شده بر اساس اصول و مبانی زیبایی شناسی تصویری از جمله رنگ ، اندازه ، محل قرارگیری فیگور برروی ظرف ، میزان توجه به جزئیات ، نمایش جنسیت فیگور ، حالت گرایی در چهره و اندام ، تمایل به طبیعت گرایی و واقع گرایی یا برعکس انتزاع گرایی ، استفاده از الگوی یکسان و تکرار فیگورها یا تنوع و استفاده از زوایای دید مختلف ، سکون وتناسب و یا پویایی وتحرک ، نوع خطوط به کار رفته در طراحی فیگور و جمع بندی این داده ها بوسیله نمودارها ، سعی در نمایش روند تحولات فیگورها با توجه به بسترهای زمینه ساز آنها شده است .