چکیده بررسی رابطه بین اثربخشی درونی دوره های عمومی آموزشی با میزان شیوع رفتارشهروندی سازمانی کارکنان دانشگاه علوم پزشکی به کوشش عذرا دیدار هدف اصلی این پژوهش بررسی رابطه بین اثربخشی درونی دور های عمومی آموزشی با میزان شیوع رفتار شهروندی سازمانی کارکنان دانشگاه علوم پزشکی شیراز بود. پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی و جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه کارکنان دانشگاه علوم پزشکی شیراز که با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای 275 نفر انتخاب شدند. ابزارهای مورد استفاده جهت گردآوری اطلاعات شامل دو مقیاس محقق ساخته اثربخشی درونی دوره های عمومی آموزشی و مقیاس رفتار شهروندی سازمانی (پادساکوف، 2000) بود که پس از محاسبه روایی و پایایی، بین افراد نمونه توزیع و با استفاده از روش های آماری توصیفی و روش های استنباطی تی تست تک نمونه ای و تحلیل رگرسیون چند متغیره مورد تحلیل قرار گرفتند. نتایج تحلیل آماری نشان داد که: 1- اثربخشی درونی دوره های عمومی آموزشی دانشگاه علوم پزشکی شیراز از سطح قابل قبول به طور معناداری بالاتر و از سطح مطلوب پایین تر می باشد. 2- میانگین رفتار شهروندی سازمانی و ابعاد مختلف آن به جز جوانمردی از سطح قابل قبول به طور معناداری بالاتر و از سطح مطلوب پایین تر می-باشد. 3- اثربخشی درونی دوره های عمومی آموزشی پیش بینی کننده مثبت و معنادار رفتار شهروندی سازمانی کارکنان دارای سوابق تحصیلی مختلف بود. 4 - اثربخشی درونی دوره های آموزشی پیش بینی کننده مثبت و معنادار رفتار شهروندی سازمانی کارکنان دارای مدارک تحصیلی مختلف می باشند. 5-اثربخشی درونی دوره-های عمومی آموزشی پیش بینی کننده مثبت و معنادار رفتار شهروندی کارکنان دارای وضعیت استخدامی مختلف در سازمان می باشد. در نتیجه رابطه معناداری بین ابعاد اثربخشی درونی دوره های عمومی آموزشی با میزان شیوع رفتار شهروندی سازمانی کارکنان دانشگاه علوم پزشکی شیراز وجود دارد. کلمات کلیدی: آموزش و بهسازی منابع انسانی، اثربخشی درونی، رفتار شهروندی سازمانی، دانشگاه علوم پزشکی