با توجه به سکوت قانونگذار در مورد نسب و تابعیت طفل ناشی از اهداء جنین، در این زمینه اختلاف نظر شدیدی بین حقوقدانان وجود دارد؛ بگونه ای که در مورد نسب پدری طفل نظریاتی همچون تعلق طفل به مرد صاحب اسپرم و تعلق طفل به زوج دریافت کننده و نظریه فقدان پدر وجود دارد. در مورد نسب مادری طفل نیز نظریات مختلفی چوم تعلق طفل به زن صاحب تخمک، تعلق طفل به زن صاحب رحم، قائل شدن دو مادر برای طفل و نظریه فقدان نسب مادری وجود دارد. به نظر نگارنده بر اساس قصد و اراده زوجین اهداء کننده و دریافت کننده جنین مبنی بر انتقال و تملک جنین به عنوان یک مال توسط زوجین دریافت کننده و همچنین مد نظر قرار دادن روح و فلسفه وضع قانون نحوه اهداء جنین به زوجین نابارور، می توان گفت به تبع انتقال و تملک جنین به عنوان یک مال توسط زوجین دریافت کننده، نسب پدری و مادری طفل به زوجین دریافت کننده ملحق می شود و از آنجا که در قانون نحوه اهداء جنین به زوجین نابارور، به لزوم دارا بودن تابعیت ایرانی برای زوجین دریافت کننده جنین اشاره شده است بنابراین تابعیت طفل نیز ایرانی می باشد. هرچند در صورت پذیرش انتساب طفل به زوجین اهداء کننده، چنانچه زوجین اهداء کننده از اتباع خارجی باشند، کماکان بر اساس سیستم خاک می توان طفل را دارای تابعیت ایرانی دانست.