هدف از مطالعه حاضر، بررسی اثر تزریق اسپکسین داخل آمیگدالی بر حساسیت به درد در مرحله پرواستروس چرخه تولید مثلی در موش صحرائی ماده و در موش تخمدان حذف شده می باشد. تعداد 42 موش صحرائی ماده از نژاد sprague-dawleدر شرایط استاندارد با وزن 300-220 گرم مورد استفاده قرار گرفت. آمیگدال بطور دو طرفه توسط روش استرئوتاکس کانولا گذاری شد. در ضمن حساسیت به درد بوسیله آزمون فرمالین مورد ارزیابی قرار گرفت. آزمون فرمالین بوسیله تزریق 50 میکرولیتر فرمالین به پای چپ موش صحرائی انجام شد. حیوانات به شش گروه 7 تائی تقسیم شدند: گروه شاهد1: csf مصنوعی از طریق کانولا تزریق شد؛ گروه آزمایشی 1: اسپکسین با غلظت 10 نانومول به ازای یک موش صحرائی از طریق کانولا تزریق شد؛ گروه آزمایشی 2: اسپکسین با دوز 30 نانومول به ازای یک موش صحرائی از طریق کانولا تزریق شد؛ گروه شاهد 2: csf مصنوعی از طریق کانولا تزریق شد؛ گروه آزمایشی3: اسپکسین با دوز 10 نانومول از طریق کانولا تزریق شد؛ گروه آزمایشی4: اسپکسین با دوز 30 نانومول از طریق کانولا تزریق شد. در سه گروه آخر حذف تخمدان انجام شده است. داده ها توسط تست آماری آنالیز واریانس دو طرفه و تست تشخیصی توکی بررسی شد. داده های حاضر نشان داد که تزریق اسپکسین بطور دو طرفه در آمیگدال در دوزهای 10 و 30 نانومول به ازای یک موش صحرایی بطور معنی داری (05/0 p<) باعث کاهش حساسیت به درد در مرحله پرواستروس سیکل استروس موش صحرایی ماده و در موش تخمدان حذف شده گردید. بر طبق نتایج بدست آمده، اسپکسین در آمیگدال دارای اثرات تعدیلی قوی بر حساسیت به درد در تست فرمالین داشت.