هدف این پژوهش بررسی پیش بینی پذیری سازگاری زناشویی فرزندان شاهد از طریق وضعیت سلامت روانی و جهت گیری نقش جنسیتی است. بدین منظور 150 فرزند شهید متأهل (66 زن و 84 مرد) ساکن شهر شیراز در سال 1391 به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و مقیاس سازگاری زناشویی das (1976)، چک لیست تجدید نظر شده علایم روانی 90، scl-90-r (1976) و پرسشنامه ی نقش جنسیتی بم bsri (1974) را تکمیل نمودند. نتایج به دست آمده با استفاده از نرم افزار spss و با روش تحلیل رگرسیون چندگانه ی همزمان بررسی و تجزیه و تحلیل شد. با بررسی نتایج به دست آمده مشخص شد که جهت گیری نقش جنسیتی و سلامت روان میتواند 20 درصد از سازگاری زناشویی فرزندان شاهد را به طور معناداری پیش بینی کند (p>0.01). سایر نتایج حاکی از این است که حدود 90 درصد از فرزندان شاهد شرکت کننده در این پژوهش از سازگاری زناشویی برخوردار بوده اند، ضمن اینکه 70 درصد آزمودنیها در سلامت کامل روانی به سر میبرند.