چکیده هدف از این پژوهش، بررسی خصوصیت چند فرهنگی در آموزش هنر مدرسه ای و تبیین آثار آن در رشد هویت فردی، فرهنگی و اجتماعی است. پیش فرض این تحقیق این است که: فرهنگ، بر یادگیری دانش آموزان تأثیر بسزایی دارد و بسیاری از جنبه های فرهنگ هر فرد، در ایجاد هویت و خود باوری او تأثیر می گذارد. تحولات اجتماعی و فرهنگی و مهارتهای زندگی در عصر اطلاعات به سرعت پیش می رود. بنابراین الگوهای سنتی و قدیمی آموزشی دیگر پاسخگوی نیازهای نسل جدید نخواهد بود. آموزش چند -فرهنگی با ایجاد حس احترام به نظام باورها، ارزش ها و نگرش ها، تأثیر عمیقی بر روابط اجتماعی و فرهنگی فرد می گذارد. با توجه به اینکه کشور ما از فرهنگها و اقوام مختلف تشکیل شده است، حفظ فرهنگ ملی نیازمند شناخت کلیه اجزاء و خرده فرهنگها بوده، و احترام به تمامی آنها لازم و ضروری است. کودک در تعلیم و تربیت چند فرهنگی هنر، این فرصت را به دست می آورد تا متناسب با افزایش توانایی های ادراکی خود، به شهروندی مفید و مولد تبدیل شده و بتواند در مسیر ساختن جامعه ای صلح جو و پویا گام بردارد. روش جمع آوری اطلاعات در این تحقیق، کتابخانه ای است که به کمک ابزارهای مطالعاتی و تحقیقات میدانی انجام پذیرفته است. نمونه گیری تحقیق: منابع به دست آمده از موسسه پژوهشی کودکان در تهران، مدرسه انگلیسی مسقط در کشور عمان و مقایسه عملکرد آموزشی این دو مرکز می باشد. علاوه بر این اسناد، گزارشهایی نیز از همایش ها و کارگاههای هنری داخل و خارج کشور که در طول انجام تحقیقات برگزار شده، بصورت مصاحبه، گزارش، فیلم و عکس تهیه گردیده است. با توجه به اهداف تحقیق، ابتدا آموزش هنر به عنوان یک شأن مستقل در نظام آموزشی معرفی می گردد. سپس به کمک الگوهای تربیتی انسان گرا و تحول اجتماعی به بررسی رویکردهای معاصر آموزش هنر پرداخته می شود. در ادامه با الگوی آموزش یکپارچه، برای تبیین آموزش چند فرهنگی، به عنوان راه حل مناسبی برای حصول به برابری و عدالت آموزشی، درک فرهنگهای مختلف به عنوان منابع یادگیری غنی، توسعه روابط سازنده میان مردمان فرهنگها برای از بین بردن فاصله ها و آماده سازی گروههای مختلف فرهنگی برای زندگی در یک جامعه مدنی معرفی می گردد. کلید واژه ها: آموزش چند فرهنگی، آموزش مدرسه ای، رویکرد های معاصر آموزش هنر