مدیران و سیاست گذاران بخشهای تولیدی و خدماتی همواره در برابر این سوال که مجموعه تحت نظارت آنها با چه سطحی از کارایی فعالیت می کند و تولید بالقوه مجموعه امکانات و تجهیزات آنها چه مقدار است، حساس هستند. پاسخهای معتبر به این مسائل می تواند در نوع نگرش و برنامه ریزی آنها تأثیر قابل توجهی داشته باشد. بررسی اجمالی شاخص های سطح نفوذ بیمه، تراکم بیمه ای و درصد حق بیمه کشور از کل حق بیمه جهانی حاکی از آن است که تاکنون این صنعت نتوانسته جایگاه واقعی خود را در اقتصاد کشور کسب نماید. از سوی دیگر این صنعت با تهدیدهایی مانند پیوستن ایران به سازمان تجارت جهانی و پذیرش توافقنامه های تجارت خدمات در ابعاد بین المللی از یکسو و توانایی فعالیت در فضای رقابتی میان موسسات بخش دولتی و بخش خصوصی از سوی دیگر، ضرورت توجه موسسات بیمه دولتی و خصوصی را به بهبود کارایی و بهره وری دو چندان کرده است. رویکرد تحلیل پوششی داده ها، یک راهکار مدیریتی ارائه می دهد که به دور از ایده آل گرایی محض، به مقایسه واحدها با یکدیگر می پردازد و به طور همزمان می تواند از چندین ورودی و خروجی استفاده کند. این مزایا سبب شده است تا بسیاری از محققان از این روش به عنوان ابزار تحقیق خود استفاده کنند. همچنین استفاده از روش برنامه ریزی آرمانی و ترکیب آن با مدل تحلیل پوششی داده ها به نوآوری تحقیق افزوده و دقت محاسبات را بیشتر کرده است. در این پژوهش از روش تحلیل پوششی داده ها برای ارزیابی واحدها استفاده شده است و کارایی 67 شعبه شرکت بیمه آسیا در سال 92 محاسبه و مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. برای تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار excel و lingo استفاده شده است. نتایج تحقیق حاکی از آنست که تنها 7 شعبه کارایی واحد داشته و بقیه شعب به کارایی بهینه دست نیافته اند. پس از محاسبه کارایی، رتبه بندی شعب با استفاده از مدل اندرسون- پترسون انجام شده و در نهایت با استفاده از تحلیل حساسیت ، حساسیت شعب نسبت به متغیرهای ورودی و خروجی سنجیده شده است.