چکیده شهرت در لغت به معنای امر واضح است و دارای سه نوع روایی و عملی و فتوایی می باشد. شهرت روایی به معنای روایتی است که نقل آن زیاد باشد، و شهرت عملی به معنای فتوای مشهوری است که مستند آن معلوم باشد، و شهرت فتوایی به معنای فتوای مشهوری است که مستند آن معلوم نباشد. در این رساله به بررسی شهرت فتوایی خواهیم پرداخت که در مورد حجیت آن پنج قول وجود دارد و امام خمینی (ره) معتقد به حجیت شهرت فتوایی در میان قدما است. این رساله در شش فصل تنظیم شده است، و مباحث آن را می توان مبحث کلیات که در آن واژه شهرت و اقسام آن و واژه شهرت فتوایی و اقسام آن مورد بررسی گرفته است و مباحث بررسی اقوال و ادله آن ها در مورد حجیت شهرت فتوایی که شامل قول به حجیت مطلق شهرت فتوایی و قول به عدم حجیت مطلق شهرت فتوایی و سه قول تفصیل در حجیت شهرت می باشد که هر کدام در فصلی مطرح شده اند، و در آخر مبحث کاربرد شهرت فتوایی بیان کرد.