در این تحقیق ساخت و ارزیابی خواص داربست استخوانی تولید شده از هیدروکسی آپاتیت و فوم پلی یورتان مورد بررسی قرار گرفت. برای این منظور فوم های مورد نظر در درون دوغابی از هیدروکسی آپاتیت فرو برده و سپس خشک و پخت گردیدند. مزیت این روش سهولت رسیدن به درصد زیست سازگاری بالا، استحکام قابل مقایسه با بافت مربوطه، اندازه و چگالی حفره مناسب و... می باشد. این روش به منظور دستیابی به استحکام مناسب همراه با درصد تخلخل و زیست سازگاری بالا انتخاب گردید. در این تحقیق خواص مکانیکی و حرارتی داربست توسط پرتو اشعه ایکس ، میکرسکوپ الکترونی روبشی ، آزمون فشار ، آنالیز گراویمتری مورد ارزیابی قرار گرفت. همچنین به منظور اطمینان از کارایی بهترین نمونه (از نظر مکانیکی و درصد تخلخل) آزمون سختی سنجی، خمش و خواص زیستی در محلول شبه بدن (sbf) و محلول فسفات بافر سالین صورت گرفت.داربست ها استحکام فشاری بالا همراه با درصد تخلخل مناسب از خود نشان دادند، که می توان نتیجه گرفت روش اسفنج پلیمری برای ساخت داربست مناسب می باشد. در آنالیز پراش پرتو ایکس پیک های داربست با هیدروکسی آپاتیت مرجع بر هم منطبق شدند. با افزایش درصد وزنی هیدروکسی آپاتیت یا افزایش درصد وزنی پلی ونیل الکل (pva)، چگالی و استحکام فشاری داربست ها افزایش و درصد تخلخل کاهش پیدا کرد.