هدف این پژوهش بررسی نگرش دانشجویان کارشناسی ارشد رشته برنامه ریزی درسی نسبت به رشته تحصیلی خود و نقش آن در درگیری تحصیلی آنان بود. روش تحقیق در این پژوهش توصیفی و از نوع مطالعات همبستگی بود. جامعه آماری این پژوهش شامل تمامی دانشجویان کارشناسی ارشد رشته برنامه-ریزی درسی ورودی سال 1391 و 1392 دانشگاه¬های دولتی کشور برابر با 486 نفر بود که در17 دانشگاه در سطح کشور مشغول به تحصیل بودند. برای نمونه¬گیری در این پژوهش از دو روش نمونه¬گیری سهمیه-ای و در دسترس به شکل توامان استفاده شده است بر این اساس حجم نمونه برابر با 153 نفر تعیین شد. ابزار گردآوری اطلاعات عبارت بودند از: پرسشنامه محقق ساخته نگرش و پرسشنامه درگیری تحصیلی ، که در تدوین آن از دو پرسشنامه درگیری تحصیلی کریستینا (2006) و پرسشنامه درگیری تحصیلی زرنگ(1391) استفاده شد. یافته¬ها نشان داد که بین درگیری تحصیلی و نگرش نسبت به رشته دانشجویان کارشناسی ارشد برنامه¬ریزی درسی ، رابطه مستتقیم و معناداری وجود دارد. مولفه¬های شناختی، عاطفی و تمایل به رفتار نگرش در متغیر درگیری تحصیلی سهیم هستند. هم¬چنین مولفه¬های نگرش می¬توانند متغیر درگیری تحصیلی را پیش¬بینی کنند و از بین مولفه¬های نگرش، مولفه عاطفی، بیشترین سهم را در پیش-بینی متغیر درگیری تحصیلی دانشجویان به¬خود اختصاص داد.