الیاف و منسوجات رسانای الکتریکی کاربردهای صنعتی مانند سنسورها، حذف رنگزاها از فاضلاب، محافظ تخلیه ی الکترواستاتیکی، جوشکاری پلاستیک، حفاظت از مداخله ی امواج الکترومغناطیس در کار رادارها، لباس های ضدمیکروب و ضد گرد و غبار و انتقال اطلاعات در لباس ها برای کاربردهای نظامی مانند استتار دارند. پلی آنیلین یک پلیمر رسانای الکتریکی با پایداری حرارتی و شیمیایی بالا در فرم رسانا است. بنابراین یک پلیمر مناسب برای کاربردهای ذکرشده است. هدف از این پژوهش، تولید و بررسی ساختار الیاف هیبریدی پلی آمید6-پلی آنیلین به روش ترریسی است. نمودار فازی آب-فرمیک اسید-پلی آمید6 بررسی شد. نقطه ی ابری شدن و ژل شدن، مرز بایینودال و اسپینودال پلی آمید6 در حلال فرمیک اسید و غیرحلال آب محاسبه و نمودار فازی آن رسم شد. با توجه به نمودار فازی، به ترتیب نسبت حجمی 17/0، 58/0 و 25/0 برای آب، فرمیک اسید و پلی آمید6 واقع در ناحیه ی امتزاج پذیر جامد در مایع به عنوان محلول مناسب ترریسی انتخاب شد. پلی آنیلین در نسبت های وزنی 0%، 10%، 20% و 30% نسبت به وزن پلی آمید6 به محلول اضافه و به روش ترریسی، ریسندگی الیاف مخلوط انجام شد. نتایج نشان داد که ترکیب فرمیک اسید-آب بهترین حلال جهت ریسندگی پلی آمید6 است. تنش پارگی الیاف محتوی 30%، 20%، 10% و 0% پلی آنیلین، به ترتیب 15/06، 17/60، 19/30 و 22/96 مگاپاسکال بدست آمد. بنابراین، تنش پارگی الیاف مخلوط با افزایش پلی آنیلین کاهش یافت. با افزایش در نسبت پلی آنیلین، کرنش پارگی الیاف مخلوط کاهش اما مدول الیاف افزایش یافت. رسانایی الیاف حاوی 0%، 10%، 20% و 30% پلی آنیلین به ترتیب 6-10*4/96، 4-10*2/91، 3-10*2/65 و 3-10*7/94 زیمنس بر سانتی متر محاسبه شد. همانطور که مشاهده می شود، رسانایی الیاف حاوی 30%، 20% و 10% پلی آنیلین به ترتیب 1600، 534 و 59 برابر در مقایسه با الیاف حاوی 0% پلی آنیلین افزایش یافت.