رهبری و توجه به ابعاد و انواع گوناگون آن، در دنیای امروز موضوعی مهم وکلیدی در مسیر بلوغ ، توسعه و موفقیت سازمان است.بی شک موفقیت و تحقق اهداف سازمانها در گرو چگونگی اعمال مدیریت و سبکهای رهبری می باشد؛ مدیران با استفاده از نوع سبکهای رهبری موجود، الگوی رفتاری و عملکردی خاصی را در سازمان پدید می آورند که می تواند در بهره وری، بهبود عملکرد و کارایی محل سازمان موثر واقع گردد (مصدق راد، 1384، 23). زیرا سبک رهبری، تعیین کننده جو، فرهنگ ، راهبرد های حاکم بر سازمان، رفتار، تعهد، انگیزه ی کارکنان است. به عبارتی دیگر، سبک رهبری، مجموعه نگرشها، صفات و مهارتهای مدیران است که بر پایه چهار عامل نظام ارزشها، اعتماد به کارکنان، تمایلات مدیریتی و احساس امنیت در موقعیتهای مبهم شکل می گیرد و این عامل می تواند مستقیماً کارایی و اثر بخشی سازمان را تحت الشعاع قرار دهد. (مصدق راد، 1381، 37). در صورتی که به پدیده¬ی رهبری در سازمان¬های امروزی به خوبی و با توجه کافی پرداخته نشود بی¬گمان سازمان¬ها توانایی خود را برای ادامه ی حیات و باقی ماندن در عرصه¬ی رقابتی از دست خواهند داد. از سوی دیگر فرهنگ سازمانی سازمانی موضوعی است که موجب حرکت بهینه¬ی کارکنان در جهت اهداف سازمانی می¬گردد. از این¬رو تقویت ابعادی از این سبک رهبری که بر فرهنگ سازمان تاثیر دارند، موضوعی ضروری است.در جامعه ی سرشار از تغییروتحول وپویای امروزی در صورتی که سازمان بدون توجه به پدیده¬ی تحول¬آفرینی تصمیم به ادامه¬ی مسیر خویش در جامعه¬ی سازمانی امروز داشته باشد بی¬گمان در مسیر خود با مشکلات عدیده¬ای مواجه خواهد شد(شریفیان ،1391،46).از منظر ایجابی در صورتی که به پدیده ی رهبری تحول آفرین در سازمانهای امروزی به خوبی و با توجه کافی پرداخته نشود بی گمان سازمانها توانایی خود را برای ادامه ی حیات و باقی ماندن در عرصه ی رقابتی از دست خواهند داد. از سوی دیگر فرهنگ مناسب برای ایجاد جوی که پیاده سازی این سبک را تسهیل نماید خود اهمیت ویژه ای دارد و یافتن رابطه ی درست بین این دو رکن مهم سازمانی راه را برای موفقیت سازمان هموار می کند. از اینرو پرداختن به مقوله ی رهبری و بخصوص سبک رهبری تحول آفرین وبررسی چگونگی تاثیر آن بر فرهنگ سازمانی، موضوعی مهم و ضروری است.