بهینه سازی سازه ها به طور رایج یکی از مهمترین موضوعات در مهندسی سازه می باشد که کاربردهای فراوانی را در بر می گیرد. در فرایند بهینه سازی طراحی هر سازه مهندسی،متغیرهای طراحی به گونه ای تعیین می شوند که ضمن ارضای تمامی محدودیت های طراحی و ساخت (قیود طراحی)، مقدار یک معیار مشخص (تابع هدف) را بیشینه یا کمینه نماید.مشکل عمده استفاده از تکنیک های برنامه ریزی ریاضی در مسائل بهینه سازی سازه ای این است که در توابع سازه ای محدودیت هایی مانند جابجایی و تنش به صورت روابط ریاضی صریحی از متغیرهای طزاحی نیستند.درتحقیق حاضر روش تقریب سازگار (کاناپ)که برای صریح سازی توابع هدف و قیوددر مسائل سازه ای استفاده می گردد، بر اساس تابع حساسیت درجه دوم بهبود یافته است. در رویکرد حاضر مسئله بهینه سازی اولیه با یک سری از زیر مسله های صریح بهبود یافته جایگزین می شود. هر زیر مسئله با الگوریتم برنامه ریزی درجه دوم متوالی (sqp)حل می گردد. برای بررسی سازگاری و کاربردروش، در تحقیق حاضراز این روش در حل چند مثال استفاده شده است. نشان داده می شود که تابع حساسیت درجه دوم پیشنهاد شده نتایج الگوریتم conapرا اصلاح نموده و سرعت همگرایی پروسه بهینه سازی را افزایش می دهد. کلمات کلیدی: بهینه سازی سازه ای، روش تقریب سازگار، تابع حساسیت درجه دوم