زلزله به عنوان یک پدیده طبیعی ویرانگر است که هرساله قسمتی از زمین را می لرزاند و خرابی به بارمی آورد. کشور ایران به دلیل قرار گرفتن بر کمربند زلزله خیز، دارای پتانسیل آسیب پذیری بالایی می باشد. زلزله های متعددی با بزرگای مختلف در ایران و به خصوص در مناطق با لرزه خیزی زیاد ازجمله تبریز رخ داده است و موجب خسارات و تلفات شدید شده است ، ازجمله زلزله های اخیر که در سال های اخیر رخ داده اند، می توان زلزله اهر- ورزقان را به یادآورد. به طور حتم سازه هایی که در معرض زلزله های شدید قرار می گیرند، رفتارشان وارد مرحله غیرخطی می شود و خسارات فراوانی هم به خود سازه و هم به جان افراد وارد می کنند. در تحقیق حاضر با استفاده از محتمل ترین رکوردهای زمین لرزه پیش بینی شده برای گسل شمال تبریز که توسط tsurugi و همکاران ژاپنی و ایرانی اش در سال 2011 ارائه شد، سه سازه واقعی ساخته شده در شهر تبریز با طبقات 3 ، 6 و 9 موردبررسی قرار گرفتند. سازه های مذکور که نمایندگانی از سازه های شهر تبریز می باشند هر سه از نوع بتنی قاب خمشی متوسط می باشند، که تحت ملاحظات آیین نامه 2800 و آبا ایران طراحی و ساخته شده اند. لازم به ذکر است که هر سه سازه به صورت 3d در نرم افزار sap2000 مدل سازی شده و تحت 8 رکورد پیش بینی شده همپایه نشده و 8 رکورد پیش بینی شده همپایه شده برای هرکدام از سازه ها تحت تحلیل دینامیکی غیرخطی تاریخچه-زمانی مورد آنالیز قرارگرفته اند، برای مقایسه نتایج حاصله با آیین نامه 2800 برای هر سازه یک تحلیل دینامیکی طیفی بر اساس طیف طرح آیین نامه 2800 برای شهر تبریز انجام گرفته است. نتایج حاصله حاکیت از فاصله نسبتاً زیاد در نتایج حاصل از تحلیل طیف طرح 2800 و رکوردهای پیش بینی شده می باشد، طرح آیین نامه 2800 برای شهر تبریز نسبت به زلزله های پیش بینی شده برای سازه های کم ارتفاع مانند ساه 3 طبقه دست پایین می باشد و امکان بروز خسارات قابل توجه تحت زلزله احتمالی گسل شمال تبریز می رود