نام پژوهشگر: علی رسول میرچناری

بررسی ارتباط اسماء و صفات الهی در پایان آیات با محتوای آیات در سوره های (انعام ،اعراف ،انفال)
پایان نامه وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه علوم و معارف قرآن کریم - دانشکده علوم قرآنی قم 1393
  علی رسول میرچناری   مهدی باکویی

چینش اسماء و صفات الهی در پایان آیات با توجه به قاعده سیاق با محتوای آیه و آیات قبل و بعد ، دارای ارتباط و تناسب بوده و ناظر به مفهوم آیات هم جوار می باشد . این موضوع همواره مورد توجه و بحث علمای تفسیر بوده و در جای جای مباحث تفسیری و آیات دارای اسماء و صفات الهی به آن پرداخته شده است . در فصل دوم به معانی اسماء و صفات الهی در لغت و اصطلاح پرداخته شده و با توجه به کتب لغت و روایات و قرآن معانی آنها بیان شده است . و در فصل سوم ارتباط اسماء و صفات الهی با محتوای صدر و ذیل آیه و آیات قبل و بعد مطرح شده است . به عنوان نمونه می توان به موارد ذیل اشاره کرد صفت سمیع بیشتر در آیاتی ذکر شده است که ناظر به احاطه و نظارت الهی بر اعمال و رفتار انسان است . علیم بیشتر در آیاتی بوده ناظر به نیات و اسرار درونی بوده ، و غفور در باب آیات توبه به قصد اصلاح ، حکیم برای نشان دادن اتقان و محکم کاری ، عزیز در آیاتی است که برای نشان دادن قدرت لایزال خدای متعال است . قدیر توانای خداوند متعال بدون نیاز به دیگری ، خبیر آگاهی برون و درون ، افکار ، نیات و اعمال می باشد . بقیه اسماء الهی نیز به همین منوال همواراه دارای ارتباط محتوایی با آیه و آیات قبل و بعد ازخود می باشند .