در این پژوهش به بررسی المان های هخامنشی در معماری معاصر شهر مرودشت پرداخته شده است. المان یا نماد شهری در شناخت منطقه به لحاظ تاریخی، جغرافیایی و فرهنگی دارای اهمیت می باشد. دوران هخامنشی یکی از پرشکوه ترین دوران تمدن ایران بوده است. عظمت و قدرت این امپراتوری باعث گردیده بود تا بهترین هنرمندان آن دوران به خلق آثار خود در بناهای ساخته شده توسط حکمرانان این سلسله بپردازند. آثار پاسارگاد به عنوان نخستین کانون امپراتوری و معرف سبک معماری این دوره و مجموعه تخت جمشید به عنوان مرکز آیینی و تشریفاتی در شهر مرودشت منابع مطالعاتی غنی در تحقیق پیرامون هنر و معماری این دوران می باشند. از آنجاییکه شهر مرودشت وارث بخشی از قلمرو هخامنشیان است، نمادها و سبک معماری آن دوران، در هنر و معماری این شهر که مبیّن هویت فرهنگی ساکنین می باشد، مشاهده شده است. مسئله اصلی تحقیق بررسی احیای هویت هنر هخامنشی در شهر مرودشت بوده و از این جهت به فرهنگ به عنوان عامل هویت بخش معماری و ارتباط آن دو با یکدیگر توجه شده است. از این رو بررسی این المان ها در دو بخش معماری و نقش برجسته، عوامل موثر در بکارگیری آنها و تأثیرات آن بر گردشگری منطقه از اهداف اصلی این مطالعه بوده است. این پژوهش به روش کیفی-تحلیلی بوده و بر این اساس اطلاعات نظری آن با استفاده از منابع مکتوب و به روش اسنادی-کتابخانه ای و میدانی جمع آوری و سپس با روش مقایسه ای-تطبیقی چگونگی استفاده از المان های هخامنشی در معماری معاصر مرودشت بررسی شده است. نتایج حاصله تأثیرپذیری از ستون های پاسارگاد، تخت جمشید و نقوش برجسته آن و نیز نقوش سفالینه های ماقبل تاریخ و دستبافته های عشایری این منطقه در هنر و معماری این شهر را نشان می دهد. در نهایت با توجه به نقاط قوت و ضعف شهر در راستای توسعه گردشگری و نیز پویایی فضای شهری پیشنهاداتی ارائه شده است.