جوشکاری اصطکاکی اغتشاشی (fsw) یکی از روش های جدید جوشکاری حالت جامد است.همانند سایر روش های جوشکاری، استحکام اتصال مهم ترین مشخصه ی در این فرآیند می باشد. استحکام کششی در جوشکاری اصطکاکی اغتشاشی متاثر از پارامترهای ورودی آن مانند سرعت دورانی، نرخ پیشروی، نیروی عمودی و هندسه ابزار است. هدف از این تحقیق، مدلسازی آماری و تعیین سطوح بهینه پارامترهای فرآیند در جوشکاری اصطکاکی اغتشاشی ورق های آلیاژ آلومینیوم 5052 برای دستیابی به اتصالی با استحکام کششی بیشینه است. به منظور مدلسازی از داده های تجربی استفاده شده است. آزمایشات بر اساس جدول طراحی آزمایشات l36 تاگوچی طراحی و اجرا شده اند. مدل سازی رگرسیونی با استفاده از داده های تجربی انجام گرفته است و سپس به کمک آنالیز واریانس (anova) کیفیت مدل های رگرسیونی و میزان تاثیر پارامترهای فرآیند بر استحکام کششی نهایی اتصال تعیین شده است. بهینه سازی پارامترها نیز بر اساس تحلیل نسبت سیگنال به نویز (s/n) در روش تاگوچی انجام یافته است. همچنین نتایج بهینه سازی تحلیل سیگنال به نویز در مقابل مقادیر بهینه حاصل از شمارش صریح تمام حالات مقایسه گردیده است. در انتها نیز به منظور صحه گذاری بر نتایج آزمایشات، استحکام نمونه ی تهیه شده با استفاده از پارامترهای بهینه با مقادیر پیش بینی شده توسط مدل رگرسیونی و روش تاگوچی مقایسه گردید. مقایسه نتایج نشان دهنده دقت مناسب رویکرد پیشنهادی است.