فقدان الگوی بومی در طراحی و معماری مجتمع های مسکونی آنها را به محیط¬های زیستی بالقوه آسیب¬ زا مبدل می¬کند. سبک زندگی آپارتمانی که بی تردید پیامد مدرنیته غربی است چنانچه از اسلوب و اصول معماری ایرانی، اسلامی تبعیت نکرده و به تقلید صرف از الگوهای غربی اکتفا کند، بالقوه بستر مناسبی برای آنواع آسیب های اجتماعی خواهد بود که می¬تواند سلامت مجتمع و به طبع آن امنیت شهری را با تهدیدهای جدی مواجه سازد. بدون تردید معماری مناسب سکونتگاههای زیستی و بویژه مجتمع¬های مسکونی می¬تواند بر تعامل و پیوند اجتماعی ساکنین و به طبع آن اعتماد اجتماعی میان آنها تاثیر گذاشته و علاوه بر کاهش آسیب¬ها و تهدیدها و جرائم اجتماعی، منجر به ایجاد محلی امن با آرامش، آسایش و سکینه برای ساکنان آن خواهد شد. محقق با درک ضرورت و اهمیت این موضوع، پژوهش حاضر را با هدف تبیین اصول و معیارهای طراحی ایرانی اسلامی در مجتمع های مسکونی با رویکرد امنیت انجام داده است. روش تحقیق به کار گرفته شده در پژوهش حاضر کیفی و مبتنی بر تحلیل منابع و مستندات کتابخانه¬ای و تکنیک اعتبارسنجی خبرگی بوده است. محقق پس ازتحلیل مولفه های موثر در مجتمع مسکونی امن در منابع نظری، دینی و مصادیق عملی، اقدام به اعتبار سنجی خبرگی مولفه های به دست آمده نموده و به مدل مفهومی بیان اصول طراحی ایرانی اسلامی در مجتمع مسکونی امن با الگوگیری از مدل canter پرداخته است. دو اصل اصلی کرامت و محرمیت و اصول فرعی، قناعت، شفافیت، طبیعت، سیر از کثرت بر وحدت، رده بندی و سلسله مراتب فضایی و همسایگی نتایج منتج شده از تحقیق است. ودر خاتمه بر اساس اصول به دست آمده راهکارهای معماری ای درجهت طراحی مجتمع مسکونی در سایت شهر جدید گلبهار پیشنهاد شده است.